Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zurückbehalten
*vt утры́мліваць, пакіда́ць у сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinsaugen
*vt усмо́ктваць, убіра́ць (у сябе)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tótarbeiten
(sich)аддз. зму́чыць сябе́ пра́цай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
probát
a выпрабава́ны, які́сябе́ апраўда́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
anachronístisch
[-kro-]
a анахрані́чны, які́ зжыў сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; незак.
1.каго. Вадзіць каня пры ворыве, абворванні чаго‑н.
2.чым. Рабіць рух чым‑н. Афіцэр нездаволена паводзіць плячамі, хмурнее яго прадаўгаваты выпешчаны твар.Навуменка.Дзік стаяў і паволі паводзіў галавою, цяжка сапучы.Пташнікаў.
•••
Паводзіць сябе — трымаць сябе якім‑н. чынам. Усе тут паводзяць сябе вельмі стрымана, ціха.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застрахава́цьсов., прям., перен. застрахова́ть;
з. маёмасць — застрахова́ть иму́щество;
не́льга з. сябе́ ад непрые́мнасцей — нельзя́ застрахова́ть себя́ от неприя́тностей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самавыхава́нне, ‑я, н.
Выхаванне самога сябе; свядомая дзейнасць чалавека, накіраваная на выпрацоўку ў сябе пэўных якасцей. Так ці іначай. □ Чыжык цяпер камандзір роты, і наперадзе, апрача іншых, бачыць ён вялікую задачу самавыхавання.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прычалаве́чыцца ’прывесці сябе ў парадак: прыбрацца, умыцца, прычасацца’ (чэрв., Жыв. сл.). Да чалавек (гл.). Параўн. у адносінах семантыкі вы́людзець (гл.).