незале́жна,
1. Прысл. да незалежны (у 1 знач.). У гутарцы з малазнаёмымі людзьмі .. [рэдактар] трымаўся незалежна, любіў ужыць такое слова або сказ, каб паказаць сябе чалавекам самабытным, непадобным да іншых і ў той жа час жартаўлівым і аптымістычным. Колас.
2. у знач. прыназ. (у спалучэнні з «ад»). Нягледзячы на што‑н., не прымаючы пад увагу чаго‑н.; насуперак чаму‑н. Іван любіў бачыць вакол сябе людзей, незалежна ад таго, былі гэтыя людзі яго знаёмыя ці сустракаў іх першы раз у жыцці. Шахавец. [Ярохін:] — Усё добра, што добра канчаецца, незалежна ад таго, як яно пачыналася. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
1. Узяць пад сваю ўладу каго‑, што‑н.; прымусіць слухацца каго‑н. [Маці] хочацца пасварыцца і ў гэтай сварцы перамагчы Платона, на ўсё жыццё падпарадкаваць яго сабе. Асіпенка.
2. Паставіць у залежнасць ад каго‑, чаго‑н., прымусіць дзейнічаць адпаведна чаму‑н. Дзед Талаш палічыў сваім абавязкам не пакідаць Букрэя і партызан, і ён цвёрда пастанавіў падпарадкаваць свае асабістыя інтарэсы агульным. Колас. [Булай:] — Плану і толькі плану мы павінны падпарадкаваць усё. Шыцік.
3. У граматыцы — звязаць паводле спосабу падпарадкавання (у 2 знач.). Падпарадкаваць даданы сказ галоўнаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rozwinięty
rozwinięt|y
1. разгорнуты; раскручаны;
2. які распусціўся;
3. развіты;
nad wiek ~y — развіты не па гадах;
zdanie ~e грам. развіты сказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
złożony
złożon|y
складаны;
zdanie ~e грам. складаны сказ;
liczby ~е мат. складаныя лікі;
~е zagadnienie — складанае пытанне;
~y chorobą — прыкаваны да ложка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
высо́ка
1. нареч. высоко́;
со́нца ўзняло́ся в. — со́лнце подняло́сь высоко́;
2. в знач. безл. сказ. высоко́;
со́нца яшчэ́ в. — со́лнце ещё высоко́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мёртва нареч.
1. мёртво;
2. мёртво, мертво́, безжи́зненно;
3. мертво́, пусты́нно;
4. перен. хо́лодно, ту́скло;
5. в знач. безл. сказ. мёртво, мертво́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мі́ла нареч.
1. в знач. сказ. (приятно) ми́ло, лю́бо;
м. глядзе́ць — ми́ло (лю́бо) смотре́ть;
2. (приветливо) ми́ло, любе́зно;
3. (нежно) уми́льно, тро́гательно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пры́кра нареч.
1. неприя́тно, проти́вно;
2. доса́дно;
3. доку́чливо;
4. прям., перен. при́торно;
5. безл., в знач. сказ. неприя́тно, проти́вно; доса́дно; при́торно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нялю́ба нареч., в знач. сказ. нелю́бо;
◊ н. — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́й — посл. не лю́бо — не слу́шай, а врать не меша́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плюх межд., в знач. сказ., прост.
1. бух;
2. шлёп, плюх;
1, 2 см. плю́хнуць 1, 4;
3. булты́х; см. плю́хнуцца 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)