Verbum

патэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Магчымасць, тое, што існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца пры пэўных умовах.

двухпо́лле, -я, н.

Стары спосаб апрацоўкі зямлі, пры якім кожны год палавіна зямлі заставалася пад папарам.

|| прым. двухпо́льны, -ая, -ае.

за́барсні, -яў, адз. за́барсня, -і, ж. (гіст.).

Вяровачныя петлі, пры дапамозе якіх лапаць прымацоўваецца да нагі.

|| прым. за́барсневы, -ая, -ае.

ве́яльшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы.

|| ж. ве́яльшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

вы́вязаць, -вяжу, -вяжаш, -вяжа; -вяжы; -вязаны; зак., што.

Сплесці пры дапамозе кручка, спіц.

В. узор.

|| незак. вывя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

га³, выкл. (з працяжным вымаўленнем — га-а-а!).

Выражае здзіўленне, радасць пры сустрэчы з кім-н.

Га!

І ты тут!

гало́сны, -ая, -ае.

Пра гук мовы: які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота.

Г. гук.

Ненаціскныя галосныя (наз.).

маркёр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая прыслужвае і вядзе падлік пры гульні ў більярд.

|| прым. маркёрскі, -ая, -ае.

медпу́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі пункт; амбулаторная лячэбніца пры якой-н. установе, прадпрыемстве.

М. на заводзе.

канту́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

Удар або траўма арганізма без пашкоджання знешняга покрыва цела.

Цяжкая к. пры выбуху бомбы.