Развеяць чый‑н. неспакой, хваляванне, узбуджанасць; прывесці ў стан спакою; супакоіць. Азаркевіч захваляваўся, ён баяўся, каб .. [абсталяванне] не паіржавела, але стары яго заспакоіў, што нічога не здарыцца, бо ён сам упакоўваў.Гурскі.Старалася .. [Агата] перамагчы ўсе вялікія трывогі свае і заспакоіць неспакойнае сэрца.Чорны.// Суняць, зменшыць (смагу, боль і інш.). Пякучы боль і гнеў мы толькі помстай заспакоім, каб вораг больш не смеў таптаць наш край ніколі.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіпу́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які кіпіць, нагрэты да кіпення. На стале з’явілася кіпучая смажаніна сала з каўбасою і яечкамі.Пестрак.
2. Бурлівы, пеністы. Кіпучы вадаспад. □ Песня ўздымае Кіпучы вал з глыбінь марскіх.Танк.// Пеністы, іскрысты (пра віно, піва і пад.). За кожным сталом Месца пакінем для нашых сяброў, Чарку пакінем з кіпучым віном.Танк.
3.перан. Дзейны, ажыўлены, напружаны. Кіпучая дзейнасць. □ Наш край кіпучай працай Узмоцнен і сагрэт.Журба.// Палкі, гарачы. Кіпучая натура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ultimate
[ˈʌltɪmət]1.
adj.
1) апо́шні, канчатко́вы
the ultimate result — канчатко́вы вы́нік
2) кра́йні
the ultimate limits of the universe — кра́йнія ме́жы, край сусьве́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
recognize
[,rekəgnaɪz]
v.t.
1) пазнава́ць
I could scarcely recognize my old friend — Я ледзь пазна́ў свайго́ да́ўняга ся́бра
2) прызнава́ць
3) усьведамля́ць, разуме́ць
He recognized his duty to defend his country — Ён усьведамля́ў абавя́зак барані́ць свой край
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бе́рагм.
1.в разн. знач. бе́рег;
б. ракі́ — бе́рег реки́;
марако́ў адпусці́лі на б. — моряко́в отпусти́ли на бе́рег;
вы́йсці з ~го́ў — вы́йти из берего́в;
2. (сосуда) край;
ро́ўна з ~га́мі — до краёв;
3. (ткани) край, кро́мка ж.; кайма́ж.;
ху́стка з чырво́нымі ~га́мі — плато́к с кра́сной каймо́й;
◊ апыну́цца (быць) на ро́зных берага́х — очути́ться (быть) на ра́зных берега́х;
мало́чныя рэ́кі з кісе́льнымі ~га́мі — моло́чные ре́ки с кисе́льными берега́ми;
прыста́ць (прыбі́цца) да ~га — приста́ть (приби́ться) к бе́регу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́мапрысл zu Háuse, dáheim;
як спра́вы до́ма? wie stehťs zu Háuse [dáheim]?;
тут ён до́ма hier ist er zu Háuse;
у мяне́ до́ма bei mir zu Háuse;
быць як до́ма sich wie zu Háuse fühlen;
◊ до́ма край як рай zu Háuse isťs am schönsten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фронт, -у, М -нце, мн. франты́, -о́ў, м.
1. Строй салдат, войск.
2. Звернуты да ворага, непрыяцеля край баявога размяшчэння войск, лінія, па якой разгорнуты перадавыя падраздзяленні.
Ф. палка.
3. Група дзеючых армій (у 3 знач.) пад кіраўніцтвам аднаго камандуючага.
Трэці Беларускі ф.
4. Месца, раён ваенных дзеянняў і размяшчэнне войск у час вайны, а таксама дзеючая армія ў такім раёне.
Адпраўка на ф. папаўнення.
5.перан., чаго. Месца, участак, сфера якой-н. дзейнасці.
Ф. забудовы горада.
Працоўны ф.
Пашырыць ф. сяўбы яравых.
6.перан. Сфера, галіна якой-н. дзейнасці.
Культурны ф.
◊
Адзіным фронтам — дружна, згуртавана.
На два франты — у двух напрамках (дзейнічаць).
Шырокім фронтам — з вялікім ахопам, размахам.
|| прым.франтавы́, -а́я, -о́е (да 2—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заазе́р'е Месца за возерам, па той бок яго (Слаўг.). Тое ж зазе́р'е (Сал., Слаўг., Стол.), зазе́рря (Слаўг.), завазе́р'я (Арш. «Наш край», 1926, № 8—9, 49).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
старана́
1.Край, дзяржава (БРС).
2. Месца абапал тока ў гумне, дзе складваюць збажыну (Нас., Сал., Слаўг.).
3. Вялікае поле ў адным масіве (Сал., Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
◎ На́спа1 ’насып, верх; збожжа, насыпанае звыш меры’ (Нас., Яруш.). Паводле Насовіча, ад сыпаць, насыпаць (Нас., 319).
◎ На́спа2 ’лес, які расце на ўскраіне поля’ (Шн.), іціць у κά‑ спу ’ісці ў малады лес збіраць грыбы’ (Нік. Посл.). Відаць, ад насыпаць, гл. насып ’насыпаны вал, тэраса’, параўн. рус.смал.на́спа ’насып (земляны)’, польск.naspa ’тс’, чэш.дыял.tiäspa ’тс’ (< *nasbpay гл. Махэк₂, 390; Бязлай, 2, 215); значэнне ’малады лес’ другаснае, узнікла ў сувязі з тым, што звезенае на край поля каменне, ламачча і пад. хутка зарастала хмызняком.