пекуля́рны

(лац. peculiaris = уласны);

п-ыя зоркі — зоркі, якія адрозніваюцца ад звычайных зорак таго ж спектральнага класа істотнымі асаблівасцямі ў спектрах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піры́т

(гр. pyrites = абпалены агнём)

мінерал класа парсульфідаў жоўтага колеру ў выглядзе зярністых мас з металічным бляскам; серны або жалезны калчадан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плагіякла́зы

(ад гр. plagios = косы + klasis = пераламленне)

група пародаўтваральных мінералаў класа сілікатаў пераважна белага, шаравата-белага колеру (альбіт, алігаклаз і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рубі́н

(с.-лац. robinus, ад лац ruber = чырвоны)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, які з’яўляецца разнавіднасцю карунду, каштоўны камень чырвонага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селагіне́ла

(н.-лац. selaginella, ад лац. selago = назва расліны)

травяністая расліна класа плывунападобных з чатырохрадна размешчаным лісцем, пашыраная пераважна ў тропіках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селені́т

(гр. selenites = месячны камень)

мінерал класа сульфатаў, разнавіднасць гіпсу залаціста-жоўтага або белага колеру, што ідзе на мастацка-бытавыя вырабы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

смальці́н

(ад смальта)

мінерал класа персульфідаў белага або шэрага колеру з металічным бляскам, які з’яўляецца сыравінай для атрымання нікелю і кобальту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыго́нія

(н.-лац. trigonia, ад гр. trigonon = трохвугольнік)

малюск класа двухстворкавых, які жыве ў мелкаводных участках мораў, што амываюць Малайскі архіпелаг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэмалі́т

(ад ням. Tremola = назва даліны ў Швейцарыі)

мінерал класа сілікатаў белага або шаравата-белага колеру; выкарыстоўваецца пераважна ў хімічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэтраэдры́т

(ад гр. tetraedron, ад tetras = чатыры + hedra = грань)

мінерал класа сульфасолей шэрага або чорнага колеру; уваходзіць у склад медных руд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)