Verbum

назубі́ць, ‑зублю, ‑зубіш, ‑зубіць; зак., што і чаго.

Спец. Навастрыць, наразаючы або насякаючы зубцы. Натачы, кавалёк, Вострым-востра сярпок, Адпусці, назубі, загартуй. Купала.

наліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што і чаго.

Правесці шмат паралельных ліній, разлінеіць. Налінеіць сшытак. // Нарыхтаваць такім чынам у нейкай колькасці. Налінеіць паперы.

напаміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да напомніць.

2. каго-што. Быць падобным да каго‑, чаго‑н. Вёска напамінала растрывожаны вулей. Шчарбатаў.

недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.

незаціка́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выяўляе цікавасці, увагі да чаго‑н.

2. Не звязаны матэрыяльнымі інтарэсамі з якой‑н. справай. Незацікаўленая асоба.

неэкано́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Не схільны да эканоміі. Неэканомная гаспадыня.

2. Які выяўляе адсутнасць эканоміі, беражлівых адносін да чаго‑н. Неэканомнае расходаванне сродкаў.

ніжне... (а таксама ніжня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: які размяшчаецца або ўзнікае ў ніжняй частцы чаго‑н., напрыклад: ніжнеамурскі, ніжнегрудны.

падава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты падачай чаго‑н. куды‑н. Стаяла гарачая пара жніва, і .. [бацька] працаваў у гумне падавальшчыкам снапоў у малатарню. Краўчанка.

падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.

2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).

падшпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Далучыць да чаго‑н. пры дапамозе шпількі, сашчэпкі і пад.; прышпіліць. Падшпіліць валасы. Падшпіліць спраўку да заявы.