укле́йка, ‑і, ДМ ‑лейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уклеіць.

2. Р мн. ‑леек. Тое, што ўклеена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укра́пванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. украпваць — украпаць.

2. Тое, што і украпіна. Украпванні золата. Украпванні крышталяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уляжа́ць, уляжу, уляжыш, уляжыць; уляжым, улежыце; зак.

Тое, што і улежаць. Не ўляжаў, вылез з-пад кажуха Ахрэм. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унанга́ны, ‑аў; адз. унанган, ‑а, м.; унанганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. унанганкі, ‑нак; ж.

Тое, што і алеуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упамі́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і упамінанне. У Марыі кальнула пад сэрцам ад упамінку пра гэтага «дзядзю». Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́зак, ‑зка, м.

Разм. Тое, што і абрэз (у 1 знач.). Міцеў тайны ведаюць. Там урэзак і вінтоўка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускудла́чыць, ‑лачу, ‑лачыш, ‑лачыць; зак., каго-што.

Тое, што і ускудлаціць. Сустрэчны вецер ускудлачыў валасы, адкінуў назад касу. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і хінін. [Хоці:] «Мама вып’е хіну і ачуняе. А як добра, калі мама здаровая!» Арабей.

[Ад перуанскага kina — кара́.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавеказабо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Тое, што і забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаму́сь, прысл.

Разм. Тое, што і чамусьці ​1. [Сярго:] Народ абучаны, страляць умее, А поспехаў у вас чамусь няма. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)