прыпарушы́ць, ‑рушу, ‑рушыш, ‑рушыць; зак., што.

Тое, што і прыцерушыць (у 2 знач.). Снег прыпарушыў дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)