по́дбіўка, ‑і, ДМ ‑біўцы; Р мн. ‑бівак; ж.

Тое, што і падбіўка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дмешка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Тое, што і падмешка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праліць.

•••

Праліваць кроў — тое, што і ліць кроў (гл. ліць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паздзьмуваць. З вербаў паздзімае вецер каткі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палівачны. На вуліцы, распушыўшы вясёлкавыя вусы, рухалася палівальная машына. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папабі́ць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папабіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папастрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, чаго і без дап.

Разм. Тое, што і папастраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязаць.

2. Тое, што надвязана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклеіць.

2. Тое, што надклеена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкляпаць.

2. Тое, што надкляпана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)