Verbum

мелі́са, -ы, ж.

Травяністая меданосная расліна сямейства губакветных з жоўтымі кветкамі і лімонным пахам.

ме́лісты, -ая, -ае.

Які мае мелі.

Мелістая затока.

меліярава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) меліярацыю.

М. забалочаныя землі.

меліяра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па меліярацыі.

|| прым. меліяра́тарскі, -ая, -ае.

меліяра́цыя, -і, ж.

Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на паляпшэнне зямель шляхам асушэння або арашэння.

|| прым. меліярацы́йны, -ая, -ае.

ме́лка, прысл.

1. Неглыбока.

2. у знач. вык. Пра нязначную глыбіню.

Тут зусім м.

мелка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. мелкі, напр.: мелкаводны, мелкадонны.

мелкаво́ддзе, -я, н.

1. Нізкі ўзровень вады ў рацэ, возеры і пад.

2. Участак ракі, возера з невялікай глыбінёй.

мелкаво́дны, -ая, -ае.

Неглыбокі, з нізкім узроўнем вады (пра вадаёмы).

М. канал.

|| наз. мелкаво́днасць, -і, ж.

ме́лкі, -ая, -ае.

1. Які мае невялікую глыбіню.

Мелкае возера.

Мелкае свідраванне.

2. 3 нізкімі краямі, з меншай глыбінёй у параўнанні з іншымі аднароднымі прадметамі.

Мелкая талерка.

|| наз. ме́лкасць, -і, ж.