Verbum

малява́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маляваць.

2. Прадмет навучання. Урок малявання.

3. Разм. Тое, што намалявана.

мардві́ны, ‑аў; адз. мардвін, ‑а, м.; мардвінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. мардвінкі, ‑нак; ж.

Тое, што і мардва.

мардо́ўцы, ‑аў; адз. мардовец, ‑доўца, м.; мардоўка, ‑і, ДМ ‑доўцы; мн. мардоўкі, ‑довак; ж.

Тое, што і мардва.

ме́льнік, ‑а, м.

Тое, што і млынар. [Аканом:] — У мяне млын стаіць. Мельнік памёр. Бярыся, калі хочаш, малоць. Умееш? Чорны.

мінгрэ́лы, ‑аў; адз. мінгрэл, ‑а, м.; мінгрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мінгрэлкі, ‑лак; ж.

Тое, што і мегрэлы.

мінгрэ́льцы, ‑аў; адз. мінгрэлец, ‑льца, м.; мінгрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мінгрэлкі, ‑лак; ж.

Тое, што і мегрэлы.

мірг, выкл.

у знач. вык. Тое, што і морг ​³. Агеньчык завіхляўся, заскакаў, перагнуўся над кнотам: мірг-мірг! Паўлаў.

мло́снасць, ‑і, ж.

Тое, што і млосць. На хвіліну .. [Алесь] успамінае сябе, а потым наплывае змрок, млоснасць і адчай... Караткевіч.

надшы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надшыць.

2. Тое, што надшыта. Надшыўка на сукенцы.

наканава́нне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наканаваць.

2. Тое, што і наканаванасць; лёс. Верыць у наканаванне.