Крэ́мзаць ’неакуратна, невыразна пісаць або чарціць’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крэмсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пры́панач, пры́поноч ’на світанні або змярканні’ (Клім.). Да по́нач, по́начы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прытаве́с ’вяроўка або жэрдка, прызначаная для развешвання бялізны’ (Бяльк.). Гл. пратаве́ся.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sink​2 [sɪŋk] v. (sank, sunk)

1. тану́ць, патана́ць

2. тапі́ць ( судна), затапля́ць (мясцовасць)

3. асяда́ць; апуска́цца;

I sank into an armchair. Я апусціўся ў крэсла.

4. па́даць; зніжа́цца (пра цэны, фундацыі і да т.п.);

The sun sank behind the hill. Сонца зайшло за ўзгорак;

be sunk in smth. : He is sunk in depression. Яго ахапіла дэпрэсія.

♦

sink like a stone тану́ць як тапо́р;

sink or swim ≅ або́ пан або́ прапа́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хо́бат, ‑а, М ‑баце, м.

1. Выцягнутая рухомая насавая частка морды ў сланоў і некаторых іншых жывёл, якая служыць для дыхання, нюху, дотыку, хапання. Хобат тапіра. □ Хобатам матляе слон Ды вачыма лыпае. Барадулін. // Выцягнутая пярэдняя частка або выраст пярэдняй часткі цела ў некаторых бесхрыбетных жывёл, якая служыць для абароны, хапання, забівання здабычы і пад. Хобат п’яўкі.

2. Спец. Частка механізмаў, машын або прыстасаванняў, якая па форме або функцыі нагадвае выцягнуты нос жывёлы. Хобат экскаватара. □ Рытмічна махаючы сваім хобатам, пагрузачны кран падымаў і апускаў на платформы кантэйнеры. Шыловіч.

3. Спец. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта, якая служыць для ручной наводкі на цэль. // Ствол гарматы. Хобаты гармат уздымаліся гнеўна ў неба, у заходні бок. Мележ. І хобаты жэрлаў Паволі Гарматы спускаюць на дол. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́нне ср., в разн. знач. вопро́с м.;

адказа́ць на п. — отве́тить на вопро́с;

нацыяна́льнае п. — национа́льный вопро́с;

паста́віць п. на абмеркава́нне — поста́вить вопро́с на обсужде́ние;

пакі́нуць п. адкры́тым — оста́вить вопро́с откры́тым;

п. го́нару — вопро́с че́сти;

рытары́чнае п. — ритори́ческий вопро́с;

○ жано́чае п. — же́нский вопро́с;

◊ балю́чае п. — больно́й вопро́с;

п. жыцця́ і (або́) сме́рці — вопро́с жи́зни и (и́ли) сме́рти;

паста́віць п. ру́бам — поста́вить вопро́с ребро́м;

пракля́тае п. — прокля́тый вопро́с;

во́страе п. — жгу́чий вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пано́

(фр. panneau)

1) аздобленая арнаментам частка сцяны або столі з малюнкам або скульптурнай выявай;

2) мазаічная, ляпная, разная або інш. кампазіцыя, прызначаная для запаўнення такой часткі сцяны або столі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гна́цца, ганю́ся, го́нішся, го́ніцца; гна́ўся, гна́лася; ганіся; незак., за кім-чым.

1. Бегчы следам, каб дагнаць або злавіць.

Г. за праціўнікам.

2. Імкнуцца да чаго-н., дамагацца каго-, чаго-н.

Г. за модай.

Г. за доўгім рублём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што.

Прынесці або прывезці да месца прызначэння.

Д. пасылку ў тэрмін.

Д. тавар у магазін.

Д. усё неабходнае.

|| незак. дастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даста́ўка, -і, ДМ -а́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Адлегласць, прамежак паміж чым-н.

Забег на кароткую дыстанцыю.

Сысці з дыстанцыі.

2. Участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага, шасэйнага або воднага пуці.

Начальнік дыстанцыі.

|| прым. дыстанцы́йны, -ая, -ае.

Дыстанцыйнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)