влия́ние ср. уплы́ў, -лы́ву м.;

ока́зывать на кого́-л. влия́ние рабі́ць на каго́-не́будзь уплы́ў;

поддава́ться чьему́-л. влия́нию паддава́цца чыйму́-не́будзь уплы́ву;

по́льзоваться влия́нием карыста́цца ўплы́вам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

догляде́ть сов.

1. (просмотреть до конца) даглядзе́ць;

догляде́ть фильм до конца́ даглядзе́ць фільм да канца́;

2. (за кем, чем) дагле́дзець (каго, што);

догляде́ть за ребёнком дагле́дзець дзіця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

презира́ть несов.

1. (относиться с презрением) пагарджа́ць (кім, чым); ста́віцца з пага́рдай (да каго, да чаго);

2. (считать недостойным внимания) пагарджа́ць (кім, чым); (пренебрегать) грэ́баваць (кім, чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пренебрега́ть несов.

1. (проявлять пренебрежение) грэ́баваць; (относиться с презрением) пагарджа́ць;

2. (оставлять без внимания) не звярта́ць ува́гі (на каго, што);

пренебрега́ть сове́том не звярта́ць ува́гі на пара́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригляде́ть сов., разг.

1. (за кем, за чем) панагляда́ць; дагле́дзець (каго, што);

пригляде́ть за детьми́ дагле́дзець дзяце́й;

2. (кого, что) нагле́дзець;

пригляде́ть но́вый га́лстук нагле́дзець но́вы га́льштук;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обращённый

1. (повёрнутый) паве́рнуты;

2. перен. (устремлённый, направленный) зве́рнуты, накірава́ны;

3. (превращённый) пераве́рнуты (у каго); ператво́раны (у што);

4. пераве́рнуты (у што); схі́лены (да чаго); см. обрати́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдува́ться

1. (тяжело дышать) адсо́пвацца, адды́хвацца;

2. перен. / отдува́ться за кого́-л., за что́-л. прост. адка́зваць за каго́-не́будзь, за што-не́будзь;

3. страд. аддзіма́цца, аддзьму́хвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ткнуть сов., однокр.

1. ты́кнуць, то́ркнуць; (воткнуть) уваткну́ць; уто́ркнуць;

2. (сунуть) разг. су́нуць, ты́цнуць;

◊

ткнуть но́сом (кого, во что) ты́цнуць но́сам (каго, у што); см. ты́кать​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увлека́ющийся

1. прич. які́ (што) захапля́ецца; які́ (што) каха́е (каго), які́ (што) захапля́ецца (кім); см. увлека́ться​ 1, 2;

2. прил. схі́льны да захапле́ння;

3. прил. (влюбчивый) улю́блівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мень, -ю і -я, Т -ем, мн. камяні́, камянёў, м.

1. -ю, зб. Цвёрдая горная парода (за выключэннем металу) у выглядзе суцэльнай масы або асобных кавалкаў.

Вуліца выбрукавана каменем.

Будаўнічы к.

2. -я. Асобны кавалак такой пароды.

Збіраць камяні ля дарогі.

Каштоўны к.

3. мн. Цвёрдыя саляныя і іншыя ўтварэнні ў некаторых унутраных органах.

Камяні ў печані.

◊

Камень на сэрцы — душэўны цяжар, гора.

Каменя на камені не пакінуць — разбурыць усё.

Кідаць каменем у каго — асуджаць, ганьбаваць каго-н.

Найшла (наскочыла) каса на камень — сутыкнуліся розныя непрымірымыя погляды, інтарэсы, характары.

Насіць камень за пазухай — мець злосць на каго-н., быць гатовым адпомсціць каму-н.

Як камень у ваду — бясследна прапасці, знікнуць.

|| памянш.-ласк. каме́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 знач.).

◊

Кідаць каменьчыкі ў агарод чый — намякаць на што-н., неадабральна адзывацца пра каго-н.

|| прым. каме́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

К. падмурак.

◊

Каменны мяшок — турма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)