Verbum

вахцёр, ‑а, м.

Старшы або дзяжурны стораж ва ўстанове, на заводзе. З заводскага двара выязджала нечая запозненая машына, вахцёр правяраў у шафёра пропуск. Скрыган.

[Ням. Wächter.]

верхне... (а таксама верхня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: які размяшчаецца або ўзнікае ў верхняй частцы чаго‑н., напрыклад: верхнедняпроўскі, верхнезубны, верхняволжскі.

ві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Скручаны лазовы або бярозавы дубец, якім прывязваюць, прымацоўваюць што‑н. На коллях [плота] віткі пагнілі. Колас.

прэ́ста,

1. прысл. Вельмі хутка (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або ўрывак музычнага твора, які выконваецца ў такім тэмпе.

[Іт. presto.]

пу́льпа, ‑ы, ж.

Спец.

1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.

2. Сумесь якога‑н. сыпкага, раздробленага рэчыва з вадой або іншым растваральнікам.

[Ад лац. pulpa — мякаць.]

пяціву́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Чэрвепадобны паразіт, блізкі да членістаногіх, які паразітуе звычайна ва ўнутраных органах або насавой поласці жывёл.

сіно́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінода. Сінодская бібліятэка. □ Тут пераважна былі кніжачкі, выданыя рознымі камітэтамі і гурткамі цвярозасці, або сінодскія выданні. Колас.

скака́цца, скачацца; зак.

Пра жаданне або магчымасць скакаць (у 6 знач.). Лёгка скачацца ўсім. А чаму пяецца? — А таму, што маладым Весела жывецца. Калачынскі.

стацця́, ‑і, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі — разрад, ступень у падзеле саслоўяў, званняў і пад. // Ступень звання старшыны або матроса на флоце. Матрос першай стацці.

табло́, нескл., н.

Спец. Шчыт са светлавымі сігналамі або надпісамі. Светлавое табло. □ У салоне ўспыхнула сігнальнае табло: наш Ту–134 заходзіў на пасадку. «Звязда».

[Ад фр. tableau — карціна; дошка для аб’яў.]