thereto

[,ðerˈtu:]

adv.

1) да таго́, да яго́

2) у дада́так; такса́ма; апрача́ таго́; звыш таго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emaciate

[ɪˈmeɪʃieɪt]

v.

высу́шваць, мардава́ць, зьнясі́льваць

A long illness had emaciated him — До́ўгая хваро́ба зьнясіліла яго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падкле́так Частка зямельных уладанняў, якая належыць каралеўскаму двару, знаходзіцца ў карыстанні асоб, якія служаць пры яго свірне або клеці (Нас. АУ). Тое ж падкле́т (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

паязе́р'е Месца ўздоўж возера, па той бок яго (Слаўг.).

□ в. Паязер'е (1792 ЦДГА БССР, ф. 2349, воп. 1, спр. 1, л. 77) каля в. Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

тяготи́ть несов.

1. абцяжа́рваць;

снег тяготи́т кро́влю снег абцяжа́рвае дах;

тёплая оде́жда его́ тяготи́ла цёплае адзе́нне абцяжа́рвала яго́;

2. (быть в тягость) быць у цяжа́р (каму, чаму), быць (з’яўля́цца) ця́жкім (для каго, для чаго);

меня́ тяготи́т его́ прису́тствие мне ў цяжа́р яго́ прысу́тнасць;

3. уст. (угнетать) гнясці́; (мучить — ещё) му́чыць;

его́ тяготи́ли воспомина́ния яго́ прыгнята́лі (му́чылі) успамі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вхо́жий / я (ты, он) вхож мяне́ (цябе́, яго́) прыма́юць, я ма́ю (ты ма́еш, ён ма́е) до́ступ (до́пуск).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оправда́ться

1. (доказать свою правоту) апраўда́цца;

2. (подтвердиться) спра́ўдзіцца;

его́ слова́ оправда́лись на де́ле яго́ сло́вы спра́ўдзіліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уколо́ть сов., прям., перен. укало́ць;

я уколо́л ру́ку я ўкало́ў руку́;

замеча́ние его́ уколо́ло заўва́га яго́ ўкало́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́ртэр

(англ. charter)

дагавор паміж уладальнікам судна і тым, хто яго фрахтуе, на арэнду ўсяго судна ці яго часткі на пэўны рэйс або тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разду́ра, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Распуснік, распусніца. А ў іх быў любімы сыночак-унук — Раздура, распуста, капрыза Янук. Яго абувалі, яго разувалі, Яго апраналі, Яго распраналі, Лішняга кроку Ступіць не давалі... Муравейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)