прыхі́льнік м.

1. сторо́нник; побо́рник, приве́рженец;

~кі мі́ру — сторо́нники ми́ра;

2. (дружески расположенный) доброжела́тель, благожела́тель;

3. (почитающий кого-, что-л.) почита́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спазнава́цца несов., разг.

1. сходи́ться, дружи́ться;

2. ста́лкиваться, изве́дывать (что);

1, 2 см. спазна́цца;

3. страд. испы́тываться, познава́ться; узнава́ться; см. спазнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

твары́цца несов.

1. (делаться) твори́ться, происходи́ть;

што тут тво́рыцца?что здесь твори́тся (происхо́дит)?;

2. страд. твори́ться; созида́ться, создава́ться; выде́лываться; см. твары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уваткну́ць сов. воткну́ть; (что-л. острое — ещё) вонзи́ть; всади́ть;

у. свае́ тры гро́шы — су́нуть свой нос;

у. язы́к — встрять в разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улажэ́нне ср.

1. (то, что вложено внутрь) вложе́ние;

паке́т з ~жэ́ннем — паке́т с вложе́нием;

2. ист. уложе́ние;

грамадзя́нскае ўлажэ́нне — гражда́нское уложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмана́ць: і не ~на́е прост. и у́хом не ведёт, и в ус не ду́ет; как с гу́ся вода́, хоть бы что

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заряди́тьII сов., разг. (начать настойчиво что-л. делать, действовать) зарадзі́ць, пача́ць зало́жна што-не́будзь рабі́ць (дзе́йнічаць), узя́цца, залажы́цца;

дождь заряди́л дождж лье несціха́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возомни́ть сов., разг.

1. (о себе) зазна́цца, зафанабэ́рыцца, заганары́цца;

2. (представить) уяві́ць (сабе́);

он возомни́л, что всё зна́ет ён уяві́ў сабе́, што ўсё ве́дае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ди́во разг. дзі́ва, -ва ср.;

ди́во ди́вное нар.-поэт. дзі́ва-дзі́ўнае;

ди́ву дава́ться дзіві́цца;

на ди́во на дзі́ва;

что за ди́во што за дзі́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наду́в м.

1. (действие) надзіма́нне, -ння ср.;

2. (то, что надуто, нанесено ветром) на́мець, -ці ж.; (снега — ещё) сумёт, -та м., гу́рба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)