перкусі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перкусіі. Перкусійны метад даследавання. // Які прызначаны, служыць для перкусіі. Перкусійны малаточак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́дня, ж.

Набажэнства ў хрысціян, якое адбываецца раніцай або днём. Глухому поп другі раз абедню не служыць. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейб...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: які служыць пры манарху, прыдворны, напрыклад: лейб-гусары, лейб-медык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лятання. Лятальная здольнасць птушак. // Які служыць, прыстасаваны для лятання. Лятальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жгу́цік, ‑а, м.

1. Памянш. да жгут.

2. Ніцепадобны выраст на целе прасцейшых арганізмаў, які служыць органам руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяспо́ра, ‑ы, ж.

Частка расліны, якая натуральна аддзяляецца і служыць для размнажэння (спора, семя, плод, клубень і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аздо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аздобы, служыць для аздобы. Паўшаўковы аздобны шнур. Аздобны цэх. Аздобныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывадны́, ‑ая, ‑ое.

Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудапрамы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ачысткі руды вадой; які служыць для ачысткі руды вадой. Рудапрамывачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)