бра́таўка, ‑і, ДМ ‑таўцы; Р мн. ‑тавак; ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бузіна́, ‑ы, ж.

Дрэвавая ці кустовая расліна сямейства бружмелевых з чырвонымі або чорнымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяго́нія, ‑і, ж.

Дэкаратыўная, трапічная і субтрапічная расліна сямейства бягоніевых з прыгожым пярэстым лісцем.

[Ад уласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадапе́рыца, ‑ы, ж.

Вадзяная шматгадовая травяністая расліна сямейства першакветных, сцяблы якой сцелюцца пад вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амяла́, ‑ы, ж.

Шматгадовая вечназялёная расліна з белымі ядавітымі ягадамі, якая паразітуе на дрэвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамі́на, ‑ы, ж.

Аднагадовая пакаёвая і садовая расліна сямейства бальзамінавых з яркімі ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятро́ўнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства ружакветных з ружовым або жаўтавата-белым суквеццем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́снік, ‑у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой скарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарно́вец, ‑ноўцу, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з залаціста-жоўтым кветкамі і плодам струк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтакру́г, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)