ва́пнаўка, ‑і; ДМ ‑цы; Р мн. ‑вак; ж.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая, радзей кустовая, расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́ва, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства агававых з шорсткім буйным лісцем, якое выкарыстоўваецца для атрымання валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабачо́к, ‑чка, м.

1. Аднагадовая расліна сямейства гарбузовых з белымі пладамі пераважна прадаўгаватай формы.

2. Плод гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каме́лія, ‑і, ж.

Паўднёвая дэкаратыўная расліна сямейства чайных з вечназялёным лісцем і буйнымі прыгожымі белымі або чырвонымі кветкамі.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клевяшчы́на, ‑ы, ж.

Адна‑, двух- або шматгадовая расліна сямейства парасонавых з белымі або чырванаватымі кветкамі і плодам сямянкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́бін, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.

[Лац. lupinus — воўчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргары́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Дэкаратыўная расліна з дробнымі ружовымі, белымі або чырвонымі кветачкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́с, ‑а, м.

1. Жывёліна або расліна, атрыманая ў выніку метызацыі.

2. Патомак ад шлюбу людзей розных рас.

[Фр. métis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партула́к, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая гароднінная ці дэкаратыўная расліна сямейства партулакавых з мясістымі лістамі і далікатнымі кветачкамі.

[Лац. portulaca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастарна́к, ‑у, м.

Двухгадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з прыемным пахам (ужываецца як прыправа да ежы).

[Ням. Pasternak ад лац. pastinaca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)