укі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
1. Кінуць, апусціць унутр, у сярэдзіну чаго‑н. Укінуць камень у ваду. Укінуць ліст у паштовую скрынку. □ [Іван] дастаў чамадан, сабраў свае рэчы, укінуў у мяшок інструмент, пацалаваў дачку. Гаўрылкін. // перан. Разм. Пасеяць. Картоплю садзіць пара, проса якую жменю ды грэчкі хоць трохі ўкінуць, — прыспешвалі [ўдовы і дзяды] старшыню камбеда. Грахоўскі. // перан. Разм. Уставіць, дадаць што‑н. у чыю‑н. гутарку, размову. Я паспрабаваў укінуць слова, каб крыху суцішыць струмень разгневанага красамоўства егеравай жонкі і накіраваць яго ў другі бок. В. Вольскі. Грэчка ўкінуў сваё глыбакадумнае разважанне: — Цвік малатка не баіцца. Няхай.
2. Налажыць, дабавіць чаго‑н. у што‑н. Укінуць два драбкі цукру ў чай. // Разм. Даць корму. [Маці:] — А я .. [коням] патрошку ўкінула, каб не стаялі над пустым жолабам. Чарнышэвіч.
3. Разм. Зняволіць. Укінулі ў канцлагер нас дзве групы, Куды ні глянь — кругом калючы дрот. Смагаровіч.
4. перан. Разм. Адлупцаваць. [Бухман:] — А цяпер прызнаешся? Ану, Тулуп! Укінь яму [палоннаму] яшчэ. — Зноў удары, зноў стогн. С. Александровіч.
5. Спец. Зацягнуць нітку асновы ў ніты. Укінуць ніткі ў ніты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
adres, ~u
м.
1. адрас;
(wysłać) pod ~em — (выслаць) на адрас;
podać swój adres — даць свой адрас;
adres zwrotny — зваротны адрас;
(uwaga) pod czyim ~em — (заўвага) на адрас каго, у адрас каго;
2. уст. адрас (віншавальны ліст);
trafić pod zły adres — трапіць не па адрасе; памыліцца адрасам; трапіць не туды
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zúgehen
*
1.
vi (s)
1) ісці́, накіро́ўвацца
auf j-n, auf etw. (A) ~ — падыхо́дзіць [набліжа́цца] да каго́-н., чаго́-н.
2) зачыня́цца (пра дзверы і г.д.); сыхо́дзіцца, зашпі́львацца (пра вопратку)
3) дахо́дзіць па прызначэ́нні; прыхо́дзіць, прыбыва́ць
ein Brief ging mir zu — я атрыма́ў ліст [пісьмо́]
4)
spitz ~ — завастра́цца, канча́цца вастрыём
2.
vimp (s) адбыва́цца, быць, здара́цца
es ging da lústig zu — там было́ ве́села
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
next
[nekst]
1.
adj.
насту́пны; суме́жны, сусе́дні
next room — суме́жны пако́й
We’ll catch the next train — Мы пасьпе́ем на насту́пны цягні́к
the next house to ours — дом сусе́дні з на́шым
my next neighbor — мой найбліжэ́йшы сусе́д
next day — наза́ўтра
next year — нале́та
2.
adv.
1) пасьля́, заты́м
He is going to write a letter next — Пасьля́ ён бу́дзе піса́ць ліст
2) па-сусе́дзку, по́бач
He lives next door — Ён жыве́ ў сусе́днім до́ме, у сусе́дняй кватэ́ры
3) (to)
а) найбліжэ́й
б) ама́ль; блізу́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sympathy [ˈsɪmpəθi] n.
1. (for/towards/with) сімпа́тыя; прыхі́льнасць;
feel sympathy for smb. сімпатызава́ць каму́-н.;
I know you are in sympathy with them. Я ведаю, вы ставіцеся да іх прыхільна.
2. звыч. pl. спага́да, спачува́нне;
a man of wide sympathy спага́длівы чалаве́к;
a letter of sympathy спачува́льны ліст;
stir up sympathy выкліка́ць спачува́нне;
You have my deepest sympathies. Прыміце мае самыя глыбокія спачуванні.
3. узаемаразуме́нне; блі́зкасць ду́ш, зго́днасць; ро́днасць
♦
be in sympathy with smb./smth. fml быць у по́ўнай зго́дзе з кім-н./чым-н.,
be out of sympathy/have no sympathy with smb. fml быць у разла́дзе з кім-н.;
We are out of sympathy. Мы не разумеем адзін аднаго.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
odpowiadać
odpowiada|ć
незак.
1. na co komu адказваць на што каму;
~ć komu na list (pytanie) — адказваць каму на ліст (пытанне);
~ć z matematyki — адказваць урок па матэматыцы;
2. адпавядаць;
to mi nie odpowiadać — гэта мяне не здавальняе;
~ć nadziejom — адпавядаць спадзяванням, апраўдваць спадзяванні;
3. za co przed kim адказваць; быць адказным
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bull
I [bʊl]
1.
n.
1) бык -а́ m., буга́й-я́ m., бу́йла -ы m.
2) саме́ц вялі́кіх жывёлаў
3) гру́зны чалаве́к
4) спэкуля́нт на бі́ржы
5) бульдо́г -а m. (саба́ка)
2.
adj.
бычы́ны, мо́цны, як у быка́
3.
v.t.
1) купля́ць а́кцыі з мэ́тай спэкуля́цыі
2) informal сі́лай прабіра́цца, прапі́хвацца
to bull one’s way through the crowd — сі́лай прапхну́цца праз нато́ўп
4.
v.i.
спэкулява́ць на бі́ржы
•
- take the bull by the horns
II [bʊl]
n.
1) па́пская бу́ла, па́пская пяча́тка
2) афіцы́йны ліст, эды́кт -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кардо́н 1, ‑у, м.
1. Тоўстая цвёрдая папера асобага вырабу і рознага прызначэння. Паліграфічны кардон. Абутковы кардон. Ізаляцыйны кардон. □ Савел Іванавіч.. дастаў шырокі ліст кардону, на якім былі прыколаты дзесяткі два засушаных лістоў барбарысу. Хомчанка.
2. У жывапісе — першапачатковы накід карціны або яе часткі на такой паперы.
[Іт. cartone.]
кардо́н 2, ‑а, м.
1. Дзяржаўная граніца, мяжа. Прабрацца за кардон. □ Ідзе Май у паходы, дазоры, Пад штандарам чырвоным ідзе Цераз пушчы, пустэлі і моры, Нестрыманы нікім і нідзе. Пераходзіць граніцы, кардоны, Бо хто ж можа яго затрымаць, Калі з ім баявыя калоны, Пралетарыяў грозная раць? Колас.
2. Пагранічны або загараджальны атрад. Начальнік кардона. Пагранічны кардон. □ — Не трэба лезці воўку ў пашчу, — сказаў Сцяпан, калі Кандратовіч прапанаваў прабіцца праз кардон казакаў. Арабей. // Ланцуг невялікіх атрадаў, размешчаных па фронту ў адну лінію. На прадвесні прыйшоў да Андрэя загад перадаць неадкладна другому атрад, а самому прайсці цераз фронт, за кардон. Дубоўка. // Пра лясную варту, ахову запаведнікаў. Леснікам дальніх кардонаў мы дазваляем прадаваць дровы на месцы, даём бланкі квітанцый. Навуменка.
3. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад, варта. Немцы кінулі пяхоту, Пэўна, — больш за батальён, І бамбілі самалёты Невялікі той кардон. Лужанін.
[Фр. cardon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́рта, ‑ы, ДМ карце; Р мн. карт; ж.
1. Зменшаны чарцёж зямной паверхні або яе часткі з пераважным улікам тых або іншых спецыяльных прымет. Геаграфічная карта. Тапаграфічная карта. Лінгвістычная карта. // Чарцёж зорнага неба або паверхні планеты. Астранамічная карта. Карта Месяца.
2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць набор (калоду) для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных на іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей. Калода карт. Тасаваць карты. Казырная карта. // мн. (ка́рты, карт). Гульня пры дапамозе такіх лісткоў. Гуляць у карты. □ Вечарамі зімой збіраліся малінаўцы да каго-небудзь на вячоркі, бесперапынна курылі і рэзаліся ў карты — у воза або ў дурня. Чарнышэвіч.
3. Ліст паперы, бланк, які трэба запоўніць спецыяльнымі звесткамі. Санаторная карта. Тэхналагічная карта.
•••
Контурная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены абрысы вадаёмаў і сушы без назвы іх.
Нямая карта — вучэбная геаграфічная карта без абазначэння назваў.
Сінаптычная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены звесткі аб надвор’і, атрыманыя адначасова ў розных месцах (служыць для прадказання надвор’я).
Зблытаць карты гл. зблытаць.
(І) карты ў рукі каму — пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго‑н.
Карта (стаўка) біта — пра чый‑н. пройгрыш, правал.
Раскрыць карты гл. раскрыць.
Скласці карты гл. скласці.
Ставіць на карту гл. ставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабе́гчы, ‑бягу, ‑бяжыш, ‑бяжыць; ‑бяжым, ‑бежыце; зак.
1. Бегучы, перамясціцца з месца на месца. Варта нават асцярожнаму касому бокам прабегчы, як табе ў цемры можа здацца, нібыта зусім побач з табой мядзведзь прайшоў. Ігнаценка. // што і без дап. Пераадолець пэўную адлегласць. [Юнак] лёгка прабег паўтары тысячы метраў, заняўшы першае месца. Шыцік.
2. Хутка праехаць, перасунуцца з месца на месца. З шумам прабегла машына. // Хутка пранесціся (пра вецер, хмары, святло і пад.). // Пранесціся, пракаціцца (пра шум, крыкі і пад.). Па нястройных радах змучаных боем партызан прабег ўстрывожаны шэпт. Асіпенка. // Паказацца і хутка знікнуць. Па Толевым твары прабег цень смутку. Якімовіч.
3. Хутка мінуць (пра час). — А, як скора прабег час! Здаецца, толькі яшчэ была раніца. Гартны. Не заўважыў Грыша, як прабеглі тры гады ў працы ды вучобе. Пальчэўскі.
4. перан.; што. Уявіць у думках. У думках прабегчы сваё жыццё.
5. перан.; што. Разм. Бегла прачытаць што‑н. Люба прабегла вачыма ліст раз, другі, трэці — і нічога не зразумела. Васілевіч.
6. чым. Разм. Правесці па чым‑н. Баяніст Косця Бульбешка нахіліў да баяна галаву, спрытна прабег пальцамі па ладах знізу ўгору. Шамякін.
•••
Мароз па скуры (па спіне) прабег гл. мароз.
(Чорная) кошка прабегла паміж кім гл. кошка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)