Галгая́нка ’дурнаватая жанчына’ (Жд. 2). Слова невядомага паходжання: не знаходзіцца роднасных або падобных лексем, якія маглі б праясніць этымалогію галгая́нкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

precede [prɪˈsi:d] v.

1. папярэ́дзіць

2. быць/знахо́дзіцца ўпе́радзе

3. : (with) She preceded the discussion with a few words. Яна сказала некалькі слоў перад абмеркаваннем.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underlie

[,ʌndərˈlaɪ]

v.i., -lay, -lain, -lying

1) ляжа́ць пад не́чым, знахо́дзіцца пад спо́дам

2) быць спо́дам; утвара́ць фунда́мэнт

3) Figur. быць асно́вай, ляжа́ць у асно́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зарубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, жыве, дзейнічае, выпускаецца за рубяжом; замежны. Зарубежная літаратура. Камуністычныя і рабочыя партыі зарубежных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арышта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Той, хто пазбаўлены волі, знаходзіцца пад вартай.

•••

Пагаварыць сорак бочак арыштантаў гл. пагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантынента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантынента, знаходзіцца на кантыненце. Кантынентальныя краіны. Кантынентальная Еўропа.

•••

Кантынентальны клімат гл. клімат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапа́рк, ‑у, м.

Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў, прамысловых цэнтраў і інш., прыстасаваны для масавага адпачынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надмагі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад магілай, на магіле. Пад зялёнымі лапкамі паўрасталі ў зямлю пляскатыя надмагільныя камяні. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які жыве або знаходзіцца, змяшчаецца каля горада, непадалёку ад горада; прыгарадны. Падгародныя жыхары. Падгародныя калгасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэры́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, якое знаходзіцца ў большасці раслінных і жывёльных арганізмаў і ўваходзіць у склад усіх тлушчаў.

[Ад грэч. stereos — цвёрды.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)