пазаатмасфе́рны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца або знаходзіцца за межамі зямной атмасферы, звязаны са знаходжаннем за межамі зямной атмасферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, расце пад дрэвамі. Да змроку.. [Вэня] перабыў у лесе, стуліўшыся ў паддрэўным хмызняку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласты́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Пафарбаванае або бясколернае жывое цельца, якое знаходзіцца ў пратаплазме раслінных клетак.

[Грэч. plástides — якія ўтвараюць, ад plastós — вылеплены, аформлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серв, ‑а, м.

У сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе — прыгонны селянін, які знаходзіцца ў асабістай залежнасці ад феадала.

[Фр. serf ад лац. servus — раб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тані́навы, ‑ая, ‑ае.

У якім знаходзіцца танін. Танінавыя фарбавальнікі. Танінавая мазь. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе таніну. Танінавая пратрава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэі́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Спец.

1. Знаходзіцца ў стане ферментацыі.

2. што. Падвяргаць ферментацыі. Ферментаваць чайнае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лагоўе ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагоуя ’лежыва’ (Сл. паўн.-зах.). Да логава (гл.), трансфармаванае суфіксам ‑ьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́са, -ы, мн. -ы, кас, ж.

1. Аддзяленне ў банку і іншых установах, дзе праводзяцца грашовыя аперацыі; памяшканне, дзе знаходзіцца гэта аддзяленне.

Разлічыцца ў касе.

Білетная к.

Магазінная к.

2. Наяўныя грошы ўстановы, прадпрыемства.

Здаць касу.

3. Апарат, на якім адціскаюцца квіткі з указаннем атрыманай сумы, а таксама кабінка, месца, дзе знаходзіцца гэты апарат і работнік, які яго абслугоўвае.

Выбіць у касе булку хлеба.

4. У друкарскай справе: скрынка з наборам друкарскага шрыфту (уст.).

Наборная к.

|| прым. ка́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з-пад і (перад збегам зычных) з-па́да, прыназ. з Р.

1. Абазначае накіраванасць дзеяння з якога-н. месца, што знаходзіцца пад чым-н.

Выбрацца з-пад снегу.

2. Абазначае накіраванасць дзеяння, паяўлення з якога-н. месца, што знаходзіцца каля чаго-н.

Прыехалі з-пад Баранавіч.

3. Указвае на вызваленне ад якога-н. становішча, стану і пад.

Выйсці з-пад агню.

Уцячы з-пад варты.

4. Указвае на былое прызначэнне прадмета як ёмішча для чаго-н.

Бутэлька з-пад малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)