абла́ва, -ы, ж.

1. Паляванне, пры якім месца, дзе знаходзіцца зверына, акружаецца, ачэпліваецца паляўнічымі і загоншчыкамі. А. на ваўкоў.

2. Акружэнне якога-н. месца з мэтай злавіць каго-н. Фашысты зрабілі аблаву.

|| прым. абла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)