Паненка ’рудая балюча-куслівая мурашка’ (Дразд.). Відаць, да паненка (гл. пан), але семантычная матывацыя няясная.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перасэ́ндзіць (пірясзпьдзіць) ’абгаварыць’ (Юрч. СНС). З польск. przesądzić ’асудзіць’, але з семантыкай рус. осудить ’абгаварыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саймэ́т ’сакрэт’ (Касп.). Па сцвярджэню Чэкмана (Гісторыя, 115) запазычанне з ідыш, але этымон нам невядомы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стро́мак ‘вазок сена, які накладзены высока, але не раскладзіста’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. астромак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
listen [ˈlɪsn] v. (to) слу́хаць; паслу́хацца;
listen to the radio слу́хаць ра́дыё;
We warned him but he wouldn’t listen to us. Мы папярэджвалі яго, але ён і слухаць не хацеў;
I wish I’d listened to your advice. Шкада, што я не паслухаў тваёй парады.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
whether [ˈweðə] conj. ці; або́, альбо́;
Ask him whether he’ll come.Cпытайцеся ў яго, ці прыeдзе ён;
whether … or not так ці іна́кш; ва ўся́кім ра́зе;
Whether you like it or not we must be there. Хочаш ты ці не, але мы павінны быць там.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Біто́к ’бітае мяса’. Відаць (як і ўкр. бито́к), запазычанне з рус. бито́к ’тс’ (параўн. польск. bitki ’сечаныя катлеты, зразы’). Да рус. слова параўн. Шанскі, 1, Б, 125. Словаўтваральная мадэль гэтага слова агульнаславянская (параўн. бел. словы гэтага тыпу, але з іншым значэннем), але як кулінарны тэрмін яно пашырылася праз рускую мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вэ́ндзаць ’пракурваць на дыме мяса, вэндзіць’ (КЭС, лаг.), вэ́ндзаны. Таго ж паходжання, што і вэ́ндзіць (гл.), г. зн. запазычанне з польск. мовы (але вэ́ндзаць адлюстроўвае іншы марфалагічны дзеяслоўны тып). Але паколькі ў польск. мове іменна такой формы няма (гл. Варш. сл.), то можна лічыць, што ў бел. мове гэта марфалагічны неалагізм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нечалаве́чны, ‑ая, ‑ае.
Пазбаўлены чалавечнасці; негуманны, бесчалавечны. Нечалавечнае абыходжанне. □ [Вадзім:] — Я разумеў, што раблю нешта вельмі брыдкае, нечалавечнае, але тады не шчырасць мною кіравала. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нашклі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Уставіць шкло ў рамы. У клубе, праўда, яшчэ і вокны не нашклілі, але дах ёсць і сцэна. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)