тармазі́ць, ‑мажу, ‑мозіш, ‑мозіць; незак., што.
1. і без дап. Запавольваць, спыняць рух чаго‑н. (звычайна пры дапамозе тормаза). За колькі гоняў ад мястэчка .. [Каленік] пачынае тармазіць, потым і зусім спыняе машыну. Лупсякоў. Васіль, шуруючы топку, раптам спалохана ўскрыквае: — Стоп! Тармазі! Андрэй спыняе паравоз. Васілёнак. // без дап. Спыняцца або сцішаць свой ход (пра транспартныя машыны). Аўтобус рэзка тармозіць.
2. Сцішаць, стрымліваць рух чаго‑н. Фурманкі з параненымі .. тармазілі рух атрада. Брыль. [Багуцкі:] — Я ад імя ўсіх нас вялікую клятву даў у Маскве: .. тармазіць немцу ход на чыгунцы, збіваць з яе ўсімі сродкамі. Лынькоў. // перан. Затрымліваць развіццё чаго‑н., перашкаджаць развіццю чаго‑н., быць перашкодай. [Сцяпан Ягоравіч] званіў субпадрадчыку, які не закончваў даручаных яму работ і тармазіў здачу ў эксплуатацыю гатовага аб’екта. Корбан.
3. Спец. Выклікаць тармажэнне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фатагра́фія, ‑і, ж.
1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных матэрыялах пры дапамозе аптычнага апарата пад уздзеяннем светлавых прамянёў. Каляровая фатаграфія. Маментальная фатаграфія. // Мастацтва, майстэрства ўзнаўлення каго‑, чаго‑н. такім чынам. Захапляцца фатаграфіяй.
2. Фатаграфічны адбітак каго‑, чаго‑н.; здымак. Напаследак спынілася.. [Марына Паўлаўна] перад пісьмовым сталом Сымона Карызны, узяла з яго даччыну фатаграфію і доўга глядзела на яе. Зарэцкі. Калі плёнку праявілі і разгледзелі фатаграфію, то аказалася, што на ёй.. бачны таксама і белы гіпсавы дыск. Матрунёнак. // перан. Дакладная перадача чаго‑н. — Кожнае, самае праўдзівае апавяданне, разумеецца, не ёсць фатаграфія, але ў яго аснове ляжыць праўда. Колас.
3. Майстэрня, дзе займаюцца фатаграфаваннем. Не памятаю, з якой прычыны мы пайшлі ў фатаграфію зрабіць сямейны здымак. А. Александровіч.
4. чаго. Спец. Назіранне і фіксацыя якіх‑н. дзеянняў, падзей. Фатаграфія рабочага дня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flirt
[flɜ:rt]
1.
v.i.
1) фліртава́ць, заляца́цца
2) забаўля́цца; непава́жна ста́віцца да чаго́
2.
v.t.
маха́ць (ве́ерам), круці́ць у рука́х
3.
n.
каке́тка f., залётнік -а m., ахво́тнік пафліртава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
milk
[mɪlk]
1.
n.
малако́ n.
2.
v.t.
1) даі́ць
2)
а) выця́гваць сок з чаго́
б) выця́гваць інфарма́цыю, сі́лы, гро́шы з каго́
3.
v.i.
дава́ць малако́ (пра жывёліну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mystery
[ˈmɪstri]
n., pl. -teries
1) таямні́ца f.
to make a mystery of — рабі́ць таямніцу з чаго́-н.
2) сакрэ́тнасьць f.
3) дэтэкты́ўны рама́н
4) тае́мства n., рэлігі́йны абра́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nutty
[ˈnʌti]
adj.
1) з арэ́хамі, арэ́хавы (піро́г)
2) як арэ́х(і)
3) Sl. дзіўны́, дзіва́чны, прыду́ркаваты
4) Sl. паме́шаны на чы́мсьці (у до́брым сэ́нсе), захо́плены, энтузіясты́чны да чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hug
[hʌg]
1.
v.t. (-gg-)
1) тулі́ць, абдыма́ць
2) мо́цна сьціска́ць
3) мо́цна трыма́цца чаго́
2.
n.
1) абды́мкі pl. only.
2) сьціск -у m., хва́тка f. (у ду́жаньні)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
underlying
[,ʌndərˈlaɪɪŋ]
1.
adv.
1) які́ ляжы́ць пад спо́дам чаго́, пад чым
2) асно́ўны; істо́тны
3) які́ ня кі́даецца ў во́чы; адра́зу незаўва́жны
2.
v., pres. p. of underlie
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
determine
[dɪˈtɜ:rmɪn]
v.
1) мо́цна нава́жвацца, наду́мвацца, пастанаўля́ць
2) дакла́дна вызнача́ць
3) выраша́ць, акрэ́сьліваць, устанаўля́ць, прадвызнача́ць
4) накіро́ўваць, схіля́ць да чаго́
5) зака́нчваць што, ско́нчвацца (тэ́рмін)
6) азнача́ць, азнача́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
засцяро́га, ‑рогі, ДМ ‑розе, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцерагаць — засцерагчы.
2. Тое, што засцерагае ад чаго‑н. — Прызнацца, дагэтуль я крыху баяўся, што хто-небудзь прачытае мой дзённік. Праўда, ад гэтага засцерагалі неразборлівы почырк і беларуская, мова, якую ведаў адзін Чарняк. Але засцярога гэта не такая ўжо надзейная. Шамякін.
3. Мера, якая прымаецца для аховы, засцеражэння ад чаго‑н.; надзвычай асцярожныя адносіны да чаго‑н. Да войтавых вушэй даходзяць чуткі: па лясах бадзяюцца цёмныя людзі, змаўляюцца.. і на нешта наважваюцца. Засцярога тут не пашкодзіць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)