Verbum

маянэ́з, -у, м.

Соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў.

|| прым. маянэ́зны, -ая, -ае.

маяра́т, -у, М -ра́це, м. (гіст.).

1. Парадак атрымання спадчыны, пры якім зямельнае ўладанне пераходзіць старэйшаму сыну або старэйшаму ў родзе.

2. Нерухомая маёмасць, на якую пашырана такое права.

|| прым. маяра́тны, -ая, -ае.

ма́ятнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Стрыжань або ланцуг з цяжарам на ніжнім канцы, які мерна вагаецца з боку ў бок у падвешаным стане.

Насценны гадзіннік з маятнікам.

2. Рухомае кольца ў ручным ці кішэнным гадзінніку, якое рэгулюе ход.

|| прым. ма́ятнікавы, -ая, -ае.

мая́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Узвышацца над наваколлем.

Заводскія трубы маячылі ўдалечыні.

мега...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) у мільён разоў большы за адзінку, указаную ў другой частцы слова, напр.: мегават, мегагерц, мегаграм, мегатона;

2) вялікі, гіганцкі, грандыёзны, напр.: мегаліт, мегаспора, мегаполіс.

мегафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рупар для ўзмацнення гуку.

Гаварыць у м.

|| прым. мегафо́нны, -ая, -ае.

мед...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. медыцынскі, напр.: медагляд, медбрат, меддапамога, медслужба.

медава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца мёдаварэннем.

медава́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Памяшканне са спецыяльным абсталяваннем для варэння мёду (у 2 знач.).

|| прым. медава́рны, -ая, -ае.

медаву́ха, -і, ДМ -ву́се, ж. (разм.).

Лёгкі хмельны напітак з мёду.