uraza

uraz|a

ж. крыўда;

żywić ~ę do kogo — адчуваць крыўду на каго; быць у крыўдзе на каго;

bez ~y! — не ў крыўду кажучы; не крыўдуй(це)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urągać

urąga|ć

незак. komu/czemu насміхацца з каго/чаго, абражаць каго/што;

to urągać dobrym obyczajom — гэта пярэчыць добрым манерам;

~ć zdrowemu rozsądkowi — пярэчыць здароваму розуму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aim

[eɪm]

1.

v.t.

прыцэ́льваць, накіро́ўваць, скіро́ўваць

to aim a gun — прыцэ́льваць гарма́ту

to aim a talk (speech) at — скірава́ць гу́тарку да каго́, гавары́ць да каго́

2.

v.i.

1) цэ́ліцца, прыцэ́львацца

2) імкну́цца да чаго́; стара́цца

She aims for perfection — Яна́ імкне́цца да даскана́ласьці

We aim to please — Мы стара́емся дагадзі́ць

3) informal наме́рвацца, мець наме́р; зьбіра́цца

I aim to go — Зьбіра́юся пайсьці́

3.

n.

1) прыцэ́льваньне n.

2) прыцэ́л -у m.

to take aim (at) — браць на прыцэ́л, прыцэ́львацца, нацэ́ліцца на каго́-што

3) мэ́та f.; наме́р -у m.

•

- take aim

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

злыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Злучыць, звязаць. [Стаеннікаў] прыемна было злыгаць і правесці па дарозе між ільноў і аўсоў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заказыта́ць ​1, ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак., каго.

Разм. Змучыць казытаннем. Заказытаць да паўсмерці.

заказыта́ць ​2, ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак.

Пачаць казытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклапаці́ць, ‑пачу, ‑поціш, ‑поціць; зак., каго-што.

Прычыніць клопат, прымусіць клапаціцца. Гэта насцярожыла і заклапаціла; падумалася, што трэба хутчэй вылазіць [з падзямелля]. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зана́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго.

Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Абл. Запужаць, запалохаць. Нас вораг нічым не запудзіць — мы мір на зямлі адстаім. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпнозу, гіпнатызму. Гіпнатычны сон. // перан. Здольны моцна ўздзейнічаць на каго‑н. Гіпнатычная сіла музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што.

1. Скончыць калоць што‑н. Дакалоць дровы.

2. Разм. Прыкалоць, закалоць канчаткова. Дакалоць свінню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)