пападрыва́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Падарваць усіх, многіх або ўсё, многае.
пападрыва́ць 2, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Падрыць у многіх месцах (пра жывёл).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Прапіць усё, многае або ўсіх, многіх. [Грында:] — У Мінску цэлы квартал дамоў у .. [майго бацькі] быў. Ды сніўся.. папрапіваў усе дамы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пассо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Ссунуць усё, многае або ўсіх, многіх. Канцэрт скончыўся. Хлопцы хуценька пассоўвалі да сцен крэслы і расчысцілі месца, пачаліся танцы. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх; паўносіць. Мы паўношвалі ўсё ў дом, паскладалі абы-як і дзе папала. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахло́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго або чым і без дап.
Разм. Час ад часу, злёгку хлопаць. Пахлопваць па плячы. □ Коннікі прытупвалі на марозе, пахлопвалі рукавіцамі. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ціна, ‑ы, ж.
Спец. Налёт зеленаватакарычневага колеру, што ўтвараецца на паверхні прадметаў з медзі і бронзы ў выніку акіслення, якое адбываецца пад уздзеяннем часу або ствараецца штучна.
[Іт. patina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў шэрым або больш шэрым. Нават выгляд залатога, крыху пашарэлага ад часу іржышча радаваў душу. Броўка. Праз акенца відзён пашарэлы сітаваты снег. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак., каго.
1. Абскакаць каго‑н.; абагнаць скачучы.
2. Патанцаваць даўжэй або лепш за каго‑н.
3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праба́бка, ‑і, ДМ ‑бабцы; Р мн. ‑бабак; ж.
Маці дзеда або бабкі. Так і перадавалася .. [люстра] кожнай першай дачцэ.. — Ой! — ускліквае Лідка. — Аж ад прабабкі яшчэ?.. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́тар, ‑а, м.
Абл. Востры металічны пруток або іголка са зламаным вушкам для праколвання, прапальвання чаго‑н.; швайка. [Сцяпан] пачаў прачышчаць цыбук прывязаным да капшука драцяным протарам. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)