прыземістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыземістага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкметнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыкметнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыліпчывасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыліпчывага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыроджанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыроджанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысадзістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прысадзістага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытарнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прытарнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытворнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прытворнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытоенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прытоенага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцішанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыцішанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцягальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыцягальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)