неапазна́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не пазналі, не прызналі па якіх‑н. прыкметах. Неапазнаны труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадыхо́дзячы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не падыходзіць, не адпавядае каму‑, чаму‑н.; непрыгодны. Непадыходзячыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадугле́джаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога нельга было прадугледзець. Непрадугледжаныя цяжкасці. // Не дазволены афіцыйна. Непрадугледжаны законам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадукты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — такі, пры дапамозе якога не ўтвараюцца новыя словы. Непрадуктыўныя суфіксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога нельга прыняць, з якім нельга пагадзіцца. Непрымальныя парады. Непрымальныя прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасклада́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга раскласці, падзяліць на састаўныя часткі; адзіны, непадзельны. Нераскладальнае словазлучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нехрышчо́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не ахрысцілі. Нехрышчонае дзіця. // Які не належыць да хрысціянскай веры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пужа́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога часта і многа пужалі. Пужаная варона і куста баіцца. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгільдзя́йскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да разгільдзяя; такі, як у разгільдзяя. Разгільдзяйскія адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэверсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Такі, у якога можна мяняць напрамак руху або вярчэння. Рэверсіўны механізм.

[Ад лац. reversus — адваротны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)