Verbum

махе́р, -у, м.

Шэрсць коз ангорскай пароды або выраб з гэтай шэрсці.

|| прым. махе́равы, -ая, -ае.

М. шалік.

махі́на, -ы, мн. -ы, -хі́н, ж. (разм.).

Вялікі, грувасткі прадмет.

махіна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца махінацыямі; махляр.

|| ж. махіна́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. махіна́тарскі, -ая, -ае.

махіна́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Несумленны спосаб дасягнення чаго-н.; махлярства.

махлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак. (разм.).

Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.

|| зак. змахлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.

|| наз. махлява́нне, -я, н.

махля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто займаецца махлярствам, махлюе; жулік, ашуканец.

|| ж. махля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. махля́рскі, -ая, -ае.

Махлярскія звычкі.

махля́рства, -а, н. (разм.).

Падман, ашуканства з карыслівай мэтай.

махна́ты, -ая, -ае.

1. Аброслы поўсцю, валасамі; касматы.

М. звер.

2. Пра тканіну: з густым ворсам.

М. ручнік.

3. перан. 3 густой ігліцай, з густымі галінамі.

Махнатыя лапы ялін.

|| наз. махна́тасць, -і, ж.

махна́ціцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ціцца; незак. (разм.).

Рабіцца махнатым, калмаціцца.

Сукно пачало м.

махна́ціць, -на́чу, -на́ціш, -на́ціць; незак., што (разм.).

Рабіць махнатым, калмаціць.