Verbum

падко́чвацца гл. падкаціцца.

падко́чваць гл. падкаціць.

падко́швацца гл. падкасіцца.

падко́шваць гл. падкасіць.

падкра́сціся, -ра́дуся, -ра́дзешся, -ра́дзецца; -ра́дземся, -ра́дзецеся, -ра́дуцца; -ра́ўся, -ра́лася; зак.

Падысці крадком, непрыметна.

Кот падкраўся да вераб’я.

Падкралася восень (перан.).

|| незак. падкрада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і падкра́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падкрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

1. Правесці рыску пад чым-н.

П. галосныя ў словах.

2. перан. Асабліва выдзеліць, звяртаючы ўвагу на што-н.

П. сваю думку.

П. адмоўныя рысы героя.

|| незак. падкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падкрэ́сліванне, -я, н.

падкузьмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; зак., каго (што) (разм.).

Паставіць у няёмкае, цяжкае становішча, падвесці.

Яго падкузьміла нявопытнасць.

падкупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены; зак.

1. каго (што). Схіліць на свой бок грашамі, падарункамі.

П. сведак.

2. перан., каго (што). Выклікаць чым-н. сімпатыю да сябе.

П. усіх сваёй шчырасцю.

3. што і чаго. Купіць дадаткова ў невялікай колькасці.

П. прыпраў для кансервавання.

|| незак. падкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. по́дкуп, -у, м. (да 1 знач.).

падку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Сагнуўшы, падабраць пад сябе.

П. ногі.

|| незак. падку́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. падку́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

па́дла, -ы, ж.

1. Труп жывёліны.

2. Пра каго-, што-н. вельмі дрэннае, а таксама як лаянка, грубы зварот (разм., зневаж.).

Перабраў п. меру, а цяпер дрыхне.