Verbum

аспрэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Выступіць у спрэчках з абвяржэннем чыіх‑н. думак, сцверджанняў; даказаць у спрэчцы памылковасць, беспадстаўнасць чаго‑н.

ахаладжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для ахаладжэння чаго‑н. Ахаладжальная сумесь. Ахаладжальная камера.

2. Які ахалоджвае, асвяжае (пераважна пра напіткі). Ахаладжальныя напіткі.

вуго́льнік, ‑а, м.

1. Тое, што і навугольнік.

2. Металічная накладка, якая змацоўвае або ўпрыгожвае вугал чаго‑н. (рамы, скрыні і пад.).

адшліфава́цца, ‑фуецца; зак.

Пад уздзеяннем чаго‑н. набыць гладкую паверхню. [Віктар:] — Па дарозе.. [камяні] або перацерліся ў пясок, або адшліфаваліся ў круглыя галачкі. Маўр.

абхо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Паддобрываючыся да каго‑н., імкнуцца пераканаць у чым‑н., схіліць да чаго‑н. (на што‑н.).

абшму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Разм. Дакранаючыся да паверхні чаго‑н., тручыся, пашкодзіць што‑н.

2. Тое, што і абмуляць.

абвалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Спец. Насыпаць вал вакол або ўздоўж чаго‑н., каб засцерагчы што‑н. ад паводкі і інш.

абвы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвык, ‑ла; зак.

Звыкнуцца з чым‑н., прывыкнуць да чаго‑н. Дзеці хутка абвыклі на новым месцы.

дасалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; заг. дасалі; зак., што.

Скончыць саленне чаго‑н., засаліць усё да канца. Дасаліць грыбы. // Пасаліць дадаткова. Дасаліць суп.

дафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Скончыць фарбаванне, афарбоўку чаго‑н.; афарбаваць да якога‑н. месца. Дафарбаваць падлогу. Дафарбаваць столь да сярэдзіны.