шкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак.

1. каго (што). Адчуваць жаль, спагаду да каго-н.

Ш. бежанцаў.

2. каго-што і чаго. Берагчы, ашчаджаць, скупіцца, не даваць.

Людзі не шкадавалі жыцця для абароны айчыны.

Ш. грошы або грошай.

3. аб чым і з дадан. Смуткаваць, бедаваць з прычыны чаго-н.

Ш. аб зробленых памылках.

Шкадую, што не пайшоў у тэатр.

4. з інф. Не адважвацца што-н. зрабіць.

Я шкадую зразаць гэта дрэва.

|| зак. пашкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

płaz

м.

1. ~u — гад; паўзун;

2. ~u — плаз;

uderzyć kogo ~em — ударыць каго плазам;

3. перан. гадзіна;

puścić co ~em перан. пакінуць што бяскарным, дараваць што;

to ci nie ujdzie ~em! — гэта табе проста так не пройдзе!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

беда́ ж. бяда́, -ды́ ж.; (бедствие, несчастье) бядо́та, -ты ж., лі́ха, -ха ср.;

беда́ в том, что бя́да ў тым, што;

беда́ как… страх (жах) як…;

на беду́ (мою́, твою́, свою́ и т. п.) на бяду́ (маю́, тваю́, сваю́ и т. п.);

на (ту) беду́ на няшча́сце, як на то́е лі́ха;

что за беда́! што за бяда́!;

не велика́ беда́ не вялі́кая бяда́, малы́ кло́пат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оберну́ться сов.

1. (повернуться) павярну́цца, абярну́цца;

2. перен. (принять иное направление) павярну́цца;

э́то зави́сит от того́, как обернётся де́ло гэ́та зале́жыць ад таго́, як паве́рнецца спра́ва;

3. (о капитале) торг. абярну́цца;

4. (совершить путь туда и обратно) разг. звярну́цца;

5. (справиться с делами) разг. упра́віцца;

6. (превратиться) фольк. перавярну́цца (у каго); ператвары́цца што); абярну́цца (у каго, у што, кім, чым);

оберну́ться во́лком абярну́цца во́ўкам (у во́ўка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подража́ть несов. перайма́ць (што); (брать пример) браць пры́клад (з каго, з чаго); імітава́ць (каго, што); насле́даваць (каму, чаму);

подража́ть чье́й-л. похо́дке перайма́ць чыю́е́будзь хаду́;

подража́ть игре́ знамени́того арти́ста перайма́ць ігру́ славу́тага арты́ста;

подража́ть пе́нию птиц імітава́ць (перайма́ць) спеў пту́шак;

подража́ть Пу́шкину насле́даваць Пу́шкіну (перайма́ць Пу́шкіна);

во всём он подража́л своему́ воспита́телю ва ўсім ён браў пры́клад са свайго́ выхава́целя (перайма́ў свайго́ выхава́целя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поража́ть несов.

1. (наносить удар) паража́ць; удара́ць; (попадать во что-л.) папада́ць што), трапля́ць што);

2. (побеждать) паража́ць, перамага́ць; (разбивать) разбіва́ць;

3. мед. пашко́джваць; разбіва́ць; (лишать зрения, слуха и т. п.) пазбаўля́ць зроку (слы́ху і да таго́ падо́бнае), рабі́ць сляпы́м (глухі́м і да таго́ падо́бнае);

4. перен. (производить сильное впечатление) уража́ць, ура́жваць; (удивлять) здзіўля́ць, дзіві́ць;

5. юр. пазбаўля́ць (каго, чаго); см. порази́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толка́ть несов.

1. шту́рхаць; пхаць, пхнуць;

толка́ть кого́-л. ло́ктем шту́рхаць каго́е́будзь ло́кцем;

толка́ть пе́ред собо́й та́чку пхаць (пхнуць) пе́рад сабо́й та́чку;

2. спорт. шту́рхаць;

толка́ть ядро́ шту́рхаць ядро́;

3. перен. (побуждать к чему-л.) заахво́чваць (да чаго-небудзь), наво́дзіць (на што-небудзь), падбіва́ць (на што-небудзь);

толка́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;

толка́ть на преступле́ние падбіва́ць на злачы́нства;

толка́ть в про́пасть шту́рхаць у про́рву (бе́здань);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́тны, -ая, -ае.

1. Здольны на што-н., схільны да чаго-н., умелы.

З. да навукі.

Паказаць, хто на што з.

2. Зручны, прыгодны для чаго-н.

Месца для начлегу выбралі здатнае.

|| наз. зда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

недаацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., каго-што.

Недастаткова, не ў поўнай меры ацаніць каго-, што-н., прызнаць чые-н. якасці.

|| незак. недаацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. недаацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няве́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Наносячы фізічныя пашкоджанні, калечыць каго-н.; ламаць што-н.

Н. твар.

2. перан. Рабіць дрэнны ўплыў на каго-н.; псаваць.

Н. душы людзей.

|| наз. няве́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)