Verbum

ла́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што і без дап.

Аднакр. да лапаць ​².

легалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Перавесці (пераводзіць) на легальнае становішча.

[Ад фр. légaliser.]

лічы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць падлік каго‑, чаго‑н. Лічыльшчыкі па перапісу насельніцтва.

ляйца́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Прывязваць, чапляць лейцы да аброці пры запраганні каня.

зламо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Схільны злосна, з’едліва гаварыць пра каго‑, што‑н. Зламоўны стары.

злоязы́чны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Схільны да злых нагавораў, рэзка адмоўнай ацэнкі каго‑, чаго‑н.

знараві́ць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; зак., каго.

Разм. Зрабіць наравістым, упартым. Знаравіць каня. Знаравіць дзіця.

зра́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Нанесці многа ран, пакрыць ранамі. Зраніць рукі.

іміта́тар, ‑а, м.

Той, хто імітуе каго‑, што‑н. // Артыст, які прафесіянальна займаецца імітацыяй.

[Лац. imitator — пераймальнік.]

дэлегава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., каго-што.

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

[Ад лац. delegare — накіроўваць, пасылаць.]