Verbum

вызнача́льнік, ‑а, м.

Кніжн.

1. Тое, што сабою вызначае што‑н. Рытмічны вызначальнік.

2. Дапаможнік для вызначэння. Вызначальнік раслін.

амары́лісавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да амарылісу.

2. у знач. наз. амары́лісавыя, ‑ых. Сямейства шматгадовых цыбульных раслін.

драця́нік, ‑а, м.

Лічынка жука-шчаўкуна, шкодніка сельскагаспадарчых і іншых раслін, якая жыве пад карой дрэў або ў глебе.

лістабло́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Сысучае насякомае атрада раўнакрылых хобатных, якое корміцца сокамі раслін; медзяніца.

плодаагаро́днінны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вырошчваннем агародніны і пладова-ягадных раслін, іх апрацоўкай і пад. Плодаагароднінны саўгас. Плодаагароднінная база.

пратэі́ны, ‑аў; адз. пратэін, ‑у, м.

Спец. Простыя бялкі, аснова, на якой пабудаваны асобныя клеткі жывёльнага арганізма і раслін.

[Ад грэч. prōtos — першы, галоўны.]

першакве́тныя, ‑ых.

Сямейства зрослапялёсткавых двухдольных раслін, да якога адносяцца вадаперыца, лазаніца, першацвет і інш., якія пачынаюць цвісці ранняй вясной.

кіла́, ‑ы, ж.

1. Разм. Тое, што і грыжа.

2. Хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці.

слаяві́шча, ‑а, н.

Спец. Цела ніжэйшых раслін (грыбоў, водарасцей, імхоў), у якіх адсутнічае чляненне на корань, сцябло і лісце.

фунгіцы́ды, ‑аў; адз. фунгіцыд, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічныя рэчывы для барацьбы з грыбнымі і бактэрыяльнымі хваробамі сельскагаспадарчых раслін.

[Лац. fungus — грыб і caedo — забіваю.]