трыпла́н, ‑а, м.
Самалёт, які мае тры нясучыя паверхні, размешчаныя адна над другой.
[Фр. triplan.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
atop [əˈtɒp] adv., prep. AmE (dated in BrE) зве́рху, наве́рсе, паўзве́рх; па; над;
a glass of beer with white foam atop ку́фель пі́ва з бе́лай пе́най зве́рху
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
okap, ~u
м.
1. прыстрэшак, падстрэшша; капеж;
2. выцяжны каўпак над плітой; выцяжка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
myślenie
myśleni|e
н. мысленне;
to daje do ~a — над гэтым трэба падумаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dominacja
ж. кніжн. дамінаванне; перавага;
dominacja silnych nad słabymi — дамінаванне моцных над слабымі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паві́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. павіс, ‑ла і павіснуў, ‑нула; зак.
1. Зачапіўшыся за што‑н., застацца вісець, утрымлівацца на чым‑н. Павіс снег на галінах. Павіслі слёзы на вейках. □ Ад сасны адламалася вялікая галіна і павісла над галовамі. Шамякін. Нарэшце.. [чалавек] ухапіўся рукамі за апошні сук, павіснуў на момант і тады ўжо скокнуў на зямлю. Чыгрынаў. // Абаперціся на каго‑н. усім цяжарам. Лёдзя шчыльней прыхінулася да брата і амаль павісла ў яго на руцэ. Карпаў.
2. Абвіснуць; апусціцца. Павіслі галіны да зямлі. □ Міхась пабялеў.. Чуб яго смешна павіс на правае вуха. Чарнышэвіч. Капітан глядзеў на профіль Колі, у якога над невялікім носам павіс казырок кепкі. Пестрак.
3. Стварыць уражанне чаго‑н. завіслага або нерухомага ў паветры. Павіслі туманы. □ Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павісла над вадой. Хомчанка. / Пра нябесныя свяцілы. Над далёкім борам павісла вялікае чырвонае сонца. Грахоўскі. Залатымі яблыкамі павіслі над галавою зоры. Нікановіч. / Пра гукі, пахі. Над вёскай павісла цішыня, толькі на далёкім жытнім палетку перагукваліся перапёлкі. Чарнышэвіч. // перан. Пра якія‑н. пачуцці, прадчуванні. Ужо два тыдні як над сялом павіс нейкі страх і трывога. Колас.
4. Выступіць, навіснуць над чым‑н. Скала павісла над морам. // Нахіліўшыся над чым‑н., звесіцца. Якуб Сегень павіс тварам цераз трыбунныя балясы над натоўпам, каб прывітаць усіх ад імя калгаснікаў. Чорны. // Вісець, будучы прычэпленым, прымацаваным да чаго‑н. Нерухома павіслі пустыя каўшы. Карпаў. Адзін самалёт цягнуў на правым крыле доўгую чорную пасму дыму. Неўзабаве з яго выкінуліся і павіслі на парашутах чорныя кропкі. Паўлаў.
•••
Павіснуць у паветры — застацца нявырашаным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плато́, нескл., н.
Невялікая раўніна, узнятая над узроўнем мора на 200 м і вышэй. Тут, далей ад ракі, на шырокім зорным плато, якое пануе над старым горадам, будуюцца цэлыя ансамблі пяціпавярховых гмахаў новых жылых раёнаў. В. Вольскі.
[Фр. plateau.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераадо́льванне ср.
1. (каго, што) побе́да ж. (над кем, чем);
2. преодоле́ние;
3. преодоле́ние, переси́ливание, превозмога́ние;
1-3 см. пераадо́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Vacua arista super plenas eminet
Пусты колас тырчыць над поўнымі.
Пустой колос торчит над полными.
бел. Пусты колас заўсёды нос кверху дзярэ. Пусты колас угару тырчыць. Колас, што зярнят не мае, угару лоб задзірае.
рус. Пустой колос голову кверху носит. Порожний колос выше стоит. Пустое слово, как солома, ‒ много местом, да мало весом. Пустая бочка пуще гремит.
фр. Les tonneaux vides sont ceux qui font le plus de bruit (Пустые бочки гремят больше всего).
англ. Empty vessels make the greatest sound (Пустая посуда громче гремит).
нем. Leere Ähren stehen aufrecht (Пустые колосья стоят прямо).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
а́тык
(гр. attikos = які паходзіць з Атыкі)
сценка над карнізам, які завяршае збудаванне, найчасцей трыумфальную арку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)