people​1 [ˈpi:pl] n.

1. pl. лю́дзі;

most people бо́льшасць людзе́й;

young/old people мо́ладзь/стары́я

2. (pl. peoples) наро́д, на́цыя;

the peoples of Africa наро́ды А́фрыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разбо́рчиво нареч.

1. выра́зна, разбо́рліва, чытэ́льна;

письмо́ напи́сано разбо́рчиво ліст напі́саны выра́зна (разбо́рліва, чытэ́льна);

2. перабо́рліва; патрабава́льна;

она́ разбо́рчиво отно́сится к лю́дям яна́ патрабава́льна (перабо́рліва) ста́віцца да лю́дзей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Рысуючы, адлюстраваць каго‑, што‑н. на якой‑н. плоскасці. Нарысаваць фігуры людзей. Нарысаваць на дошцы дыяграму.

2. перан. Перадаць у вобразах. Пісьменнік нарысаваў у творы перадавых людзей нашага часу. // Уявіць у думках. Заплюшчыўшы вочы, льга было ўявіць сабе сялянку ў горы. Уяўленне ўжо нарысавала Кастусю Прыбыткоўскаму поўны яе вобраз. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго‑, што‑н.

2. Разм. Выказаць пагарду да каго‑, чаго‑н. Ну прыйдзе ліха к нам, — Яго не пастрыножыш. Начхай ты на яго. Колас. Устае прад вачыма наш дзень — звычайны дзень простых людзей, што будуюць жыццё, тых людзей, каму, як той казаў, начхаць на запіскі на клямках. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашэ́сце, ‑я, н.

Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі; навала (у 1 знач.). Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага нашэсця. Шамякін. // перан. Разм. Нечаканы прыход, з’яўленне каго‑н. у вялікай колькасці. Ніколі раней гэты горад не бачыў такога нашэсця людзей з кнігамі, агульнымі сшыткамі пад пахай! Паслядовіч.

•••

Мамаева нашэсце — пра нечаканы прыход вялікай колькасці непажаданых людзей.

[Ад імя татарскага хана Мамая, які ў 14 ст, зрабіў спусташальнае нашэсце на Русь; быў пераможаны рускімі на чале з Дзмітрыем Данскім у Кулікоўскай бітве ў 1380 г.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́рці сов., прост.

1. в разн. знач. напере́ть;

н. на дзве́ры — напере́ть на дверь;

у за́лу ~рла мно́га людзе́й — в зал напёрло мно́го люде́й;

2. (напихать) наби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калекты́ў

(лац. collectivus = збіральны)

аб’яднанне людзей, звязаных сумеснай працай, агульнымі мэтамі і інтарэсамі (напр. к. настаўнікаў, к. мастацкай самадзейнасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ку́заў

(рус. кузов, ад тат. kyzau = карзіна з бяросты)

частка павозкі, аўтамашыны, якая служыць для размяшчэння людзей або грузаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медыцы́на

(лац. medicina)

сукупнасць навук і практычная дзейнасць, накіраваныя на захаванне і ўмацаванне здароўя людзей, папярэджанне і лячэнне хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантынге́нт м.

1. (група людзей) Kontingént n -(e)s, -e;

кантынге́нт навабра́нцаў Rekrútenkontingent n;

2. эк. Quóte f -, -n;

э́кспартны кантынге́нт ву́галю Kóhlenexportquote f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)