суапяку́н, ‑апекуна, м.

Чалавек, які выконвае абавязкі апекуна сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпегава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм. Тайна сачыць за кім‑н.; шпіёніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажані́цца héiraten vt (з кім-н. A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́мужам прысл. (за кім) verhéiratet (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прыслу́га ’паслуга’ (Нас.), таксама прыслуга́ч ’той, хто прыслужваецца перад кім-небудзь’ (ТСБМ), прыслуга́цель ’тс’ (ТС). Гл. слуга, служачы. Параўн. яшчэ польск. przysługa ’паслуга’, адкуль, відаць, улічваючы рэдкасць ужывання, гэтае значэнне ў беларускай мове.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ажані́ць (каго, з кім) сов. жени́ть (на ком);

◊ без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падражні́цца (з кім) сов., разг.

1. подразни́ть (кого);

2. (дать повод надеяться) посули́ть (кому), пообеща́ть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклапаці́цца сов.

1. (аб кім, чым) позабо́титься, пораде́ть (кому, чему, о чём); призре́ть (кого);

2. похлопота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несумяшча́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа існаваць побач, сумесна, адначасова з кім-, чым-н.

Несумяшчальныя паняцці.

Несумяшчальныя характары.

|| наз. несумяшча́льнасць, -і, ж.

Псіхалагічная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму.

1. Спяваць, уторачы каму-, чаму-н.

П. басам.

2. перан. Згаджацца з кім-н. з карыслівых меркаванняў (разм., неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)