драшэ́я

(н.-лац. drascheia)

гельмінт класа нематодаў, паразітуе ў прасветах страўнікавых залоз няпарнакапытных; лічынкі могуць лакалізавацца ў скуры і лёгкіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каіні́т

(ад гр. kainos = новы)

мінерал класа сульфатаў жаўтаватага, шаравата-белага колеру з шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вырабу калійных угнаенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лепідакракі́т

(ад гр. lepis, -idos = луска + krokys, -ydos = нітка)

мінерал класа гідравокіслаў чырванаватага колеру, які ўваходзіць у склад жалезнай руды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марказі́т

(с.-лац. marcasita)

мінерал класа персульфідаў латунна-жоўтага колеру з металічным бляскам; руда для вытворчасці сернай кіслаты; прамяністы калчадан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентланды́т

[ад англ. J. Pentland = прозвішча англ. натураліста і падарожніка (1797—1873)]

жалезанікелевы калчадан, мінерал класа сульфідаў светла-бронзавага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраксе́ны

(ад піра- + ksenos = чужы)

група пародаўтваральных мінералаў класа сілікатаў белага, шэрага, жоўтага і зялёнага колеру (аўгіт, жадэіт і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прастаганімі́ды

(н.-лац. prosthogonimidae)

сямейства гельмінтаў класа трэматодаў, паразітуюць у фабрыцыевай сумцы маладых свойскіх і дзікіх птушак і яйцаводзе старых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псіламела́н

(ад гр. psilos = голы + melas, -anos = чорны)

мінерал класа вокісаў і пдравокісаў чорнага або цёмна-карычневага колеру; руда марганцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рапало́іды

(ад гр. rhopalon = булава + -оід)

органы перамяшчэння па субстрату ў сядзячых медуз класа сцыфоідных, якія ўяўляюць сабой відазмененыя рапаліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саліцёры

(фр. solitaire, ад лац. solitarius = адзінокі)

сямейства гельмінтаў класа цэстодаў, паразітуюць у органах і тканках птушак, млекакормячых, чалавека; цэпені.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)