Verbum

адпраўны́, -а́я, -о́е (кніжн.).

1. Такі, з якога адпраўляюць каго-, што-н., адкуль адпраўляюцца.

А. пункт.

Адпраўная станцыя.

2. перан. Такі, з якога зыходзяць, зыходны, пачатковы.

А. пункт погляду.

адстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (разм.).

1. Адарваць куляй, снарадам.

А. палец.

2. каго (што). Забіць (звера) па асобым дазволе.

А. лася.

|| незак. адстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

адха́яць, -ха́ю, -ха́еш, -ха́е; -ха́й; -ха́яны; зак., каго-што.

1. Вярнуць прытомнасць; адратаваць (разм.).

А. хворага.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

|| незак. адха́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адха́йванне, -я, н.

адцура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго.

Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.; перастаць прызнаваць за ісціну што-н. роднае, блізкае, сваё; пакінуць прызнаваць.

А. родных, блізкіх.

адцясні́ць, -цясню́, -цясні́ш, -цясні́ць; -цясні́м, -цесніце́, -цясня́ць; -це́снены; зак., каго-што (перан.).

Націскаючы, прымусіць адысці, адсунуцца.

А. праціўніка на другі бераг ракі.

А. саперніка

|| незак. адцясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

адшука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Знайсці, выявіць пасля пошукаў, намаганняў.

А. патрэбную рэч.

|| незак. адшу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адшука́нне, -я, н. і адшу́кванне, -я, н.

азалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).

1. перан. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.

Восень азалаціла лес.

2. Шчодра ўзнагародзіць, абагаціць.

Небывалы ўраджай лёну азалаціў вяскоўцаў.

абкуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ку́саны і -куса́ны; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці.

А. яблык з усіх бакоў.

А. пазногці.

|| незак. абку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абку́сванне, -я, н.

абяскры́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

1. Адарваць, адрэзаць крылы, пазбавіць магчымасці лятаць.

2. перан. Пазбавіць творчых сіл, натхнення.

А. дух паэта.

|| незак. абяскры́льваць, -аю, -аеш, -ае.

абазва́ць, абзаву́, абзаве́ш, абзаве́; абзавём, абзавяце́, абзаву́ць; абзаві́; абазва́ны; зак., каго-што, кім-чым.

Назваць зневажальным імем; даць каму-, чаму-н. мянушку.

А. смаўжом.

|| незак. абзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.