Verbum

маслёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Вадкасць, якая застаецца пасля збівання масла.

Напіцца маслёнкі.

2. Пасудзіна для змазачнага масла.

маслі́на, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Аліўкавае дрэва, а таксама яго плод.

|| прым. маслі́навы, -ая, -ае.

М. гай.

Сямейства маслінавых (наз.).

ма́сліцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ліцца; незак.

Блішчаць, ільсніцца (пра вочы, твар).

ма́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

Намазваць харчовым маслам, класці масла ў ежу.

М. кашу.

|| зак. нама́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены і пама́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

масля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Грыб з жоўта-карычневай слізістай шапкай.

масляні́сты, -ая, -ае.

1. У склад якога ўваходзіць масла.

Масляністая вадкасць.

2. перан. Які мае мяккі бляск.

Масляністыя вочы.

|| наз. масляні́стасць, -і, ж.

масні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Тое, што і маснічына.

масні́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

Дошка ў падлозе або ў якім-н. драўляным насціле.

масо́н, -а, мн. -ы, -наў, м.

Паслядоўнік масонства, член масонскай ложы.

|| прым. масо́нскі, -ая, -ае.

масо́нства, -а, н.

Рэлігійна-філасофская плынь з містычнымі абрадамі, якая злучае задачы духоўнага самаўдасканалення і працу на карысць грамадства.

|| прым. масо́нскі, -ая, -ае.

М. рух.