мары́ць, мару́, мо́рыш, мо́рыць; мо́раны; незак.
1. каго (што). Труціць, знішчаць.
М. прусакоў.
2. каго (што). Мучыць, мардаваць.
М. голадам.
3. перан., каго (што). Даводзіць да знямогі.
М. смешнымі апавяданнямі.
Сон морыць.
4. што. Трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру і моцнасці (спец.).
М. дуб.
|| зак. замары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 2 і 3 знач.), памары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 1, 2 і 4 знач.) і умары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марыяне́тачны, -ая, -ае.
1. 3 удзелам марыянетак (у 1 знач.).
М. тэатр.
2. перан. Які не мае самастойнасці, а слепа выконвае чыю-н. волю.
М. ўрад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марыяне́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання.
Тэатр марыянетак.
2. перан. Пра чалавека, урад, які бяздумна дзейнічае па ўказцы, па волі іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марэ́на¹, -ы, ж. (спец.).
Абломкавыя горныя пароды, якія ўтвараюцца ад перамяшчэння ледавіка.
|| прым. марэ́нны, -ая, -ае.
Марэнная града.
Марэнныя ўзгоркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марэ́на², -ы, мн. -ы, -рэ́н, ж.
Травяністая расліна сямейства марэнавых, з каранёў якой здабываецца чырвоная фарба.
|| прым. марэ́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марэ́нга, прым., нязм.
Чорны з шэрым адценнем.
Касцюм м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ма́са, -ы, мн. -ы, мас, ж.
1. Фундаментальная фізічная велічыня, якая вызначае інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці цел (спец.).
Адзінка масы.
2. Цестападобнае бясформеннае рэчыва, густая сумесь.
Расплаўленая м. чыгуну.
Сырковая м.
3. Што-н. вялікае, якое выступае ў агульных рысах і ўспрымаецца як цэлае.
Будынак узвышаўся цёмнай масай.
4. каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).
М. народу.
5. Шырокія колы працоўнага насельніцтва.
Воля мас.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
масаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).
Той, хто вядзе работу з масамі людзей, сярод мас, а таксама арганізоўвае масавыя гульні, танцы, гутаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
маса́ж, -у, м.
Расціранне цела з лячэбнай, аздараўляльнай мэтай.
М. твару.
|| прым. маса́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
масажава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; незак., каго-што.
Рабіць масаж.
М. хвораму руку.
|| наз. масажава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)