мнагамо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з людзей, што гавораць на некалькіх
2. Напісаны, укладзены на некалькіх мовах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагамо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з людзей, што гавораць на некалькіх
2. Напісаны, укладзены на некалькіх мовах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мульты...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на шматлікасць прадметаў
[Ад лац. multum — многа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
муніцыпалізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурцо́ўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мядзя́нка, ‑і,
1. Неядавітая змяя бурага
2. Зялёная фарба, прыгатаваная з воцатнамеднай солі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назубі́ць, ‑зублю, ‑зубіш, ‑зубіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазапіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Запхнуць куды‑н. усё, многае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазуме́нт, ‑а,
Шытая золатам
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліса́ндр, ‑у,
Каштоўная цвёрдая цёмна-ружовая
[Фр. palissandre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)