эвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з эвалюцыяй, з’яўляецца эвалюцыяй. Эвалюцыйнае развіццё. // Які вывучае, даследуе эвалюцыю чаго‑н. Эвалюцыйная фізіялогія. Эвалюцыйная геалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрза́ц, ‑а, м.

Непаўнацэнны заменнік чаго‑н.; сурагат. [Грэчка:] — Цыгарэты ў іх [немцаў] хоць і пахучыя, скажу я вам, але дрэнь, эрзац. Няхай.

[Ням. Ersatz — замена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскі́знасць, ‑і, ж.

Незавершанасць, незакончанасць чаго‑н. Эскізнасць вобразаў. □ Узмацняецца характэрная для Чорнага 20‑х гадоў эскізнасць кампазіцыйнай будовы твораў. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outlook

[ˈaʊtlʊk]

n.

1) від, вы́гляд -у m.

2) разьлі́кі, пэрспэкты́вы на бу́дучыню

3) пагля́д -у m. (на што-н.), падыхо́д -у m. (да чаго́-н.); гле́дзішча n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pregnant

[ˈpregnənt]

adj.

1) цяжа́рная, у цяжку́

2) по́ўны чаго́, бага́ты (на пачу́цьці)

pregnant with emotion — по́ўны пачуцьця́

3) ве́льмі ва́жны, ва́жкі; зьмясто́ўны

a pregnant remark — ва́жкая заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

aloof

[əˈlu:f]

1.

adv.

здалёк, згары́, збо́ку

to stand aloof (from) — трыма́цца здалёк ад каго́-чаго́; цура́цца, ухіля́цца

2.

adj.

адчу́жаны, адда́лены; неспага́длівы, замкнёны ў сабе́; нетава́рыскі, стры́маны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

но́рма

(лац. norma)

1) агульнапрыняты, абавязковы ў пэўным асяроддзі парадак, лад чаго-н. (напр. нормы паводзін, этычныя нормы);

2) устаноўленая мера, сярэдняя велічыня чаго-н. (напр. н. выпрацоўкі, н. выпадзення ападкаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шанава́ць

(польск. szanować, ад ням. schonen)

1) беражліва адносіцца да каго-н., чаго-н. (напр. ш. сяброў);

2) адносіцца з пашанай, павагай да каго-н., чаго-н. (напр. ш. народныя традыцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эвалю́цыя

(лац. evolutio = разгортванне)

працэс развіцця чаго-н., змянення ад аднаго стану да другога; бесперапынная колькасная змена чаго-н., якая падрыхтоўвае якасную змену (напр. э. жывёльнага свету, э. мастацтва, э. светапогляду).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падыходзіць — падысці (у 1, 4 знач.).

2. Месца, па якім набліжаюцца, падыходзяць да чаго‑н. Падыход да мосцікаў перагароджваў калючы дрот. Карпаў. Шматслойны агонь адсякаў падыходы да рэк і водных каналаў. «Звязда».

3. Сукупнасць спосабаў, прыёмаў разгляду чаго‑н., адносін да каго‑, чаго‑н. Крытычны падыход да справы. □ Размысловіч упэўнены, што чалавек у сваёй аснове добры і толькі трэба знайсці падыход да яго. Арабей. У.. камандзіра атрада быў адзін падыход да ўсіх — грубавата-паблажлівы. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)