dive

[daɪv]

1.

v.i.

1) ныра́ць, дава́ць нырца́

2) пікі́раваць (пра самалёт)

3) заглыбля́цца, паглыбля́цца

2.

v.t.

1) пікі́раваць

2) запуска́ць пад ваду́

3.

n.

1) ныра́ньне n.

2) пікі́раваньне n., пікіро́ўка f

3) Sl. прыто́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pat

[pæt]

1.

v., -tt -

1) пля́скаць (кава́лак це́ста і пад.)

2) ля́паць (па плячы́), гла́дзіць

pat a dog — пагла́дзіць саба́ку

2.

n.

1) паля́пваньне, гла́джаньне n.

2) малы́ кава́лачак (асабл. ма́сла)

•

- pat on the back

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Ашву́рак, ошву́рок ’кароткая вяровачка’ (КСТ). Відаць, ад шворка ’абрывак вяроўкі’ з пераходам о > у пад націскам у выніку лабіялізацыі; не выключана таксама магчымасць з *о‑швырок (ад швыраць ’кідаць’, параўн. рус. ошвырок ’асколак, кусок палена’) і тыповым для гэтай зоны пераходам ы > у пасля зубных пад націскам (кобула, ву вы’ і інш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узвядзе́нне н.

1. (на пасаду і пад.) Verléihung éines Ámtes [éiner Würde];

2. кніжн. (пабудова) Erríchtung f -;

3. матэм.:

узвядзе́нне ў ступе́нь Potenzíeren n -s, Erhébung in éine Poténz;

узвядзе́нне ў куб Kubíeren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падвярну́цца

1. (пра што-н. у вопратцы і пад.) sich úmschlagen*;

2. (пра нагу) éinknicken vi (s), sich verrénken;

3. разм. (здарыцца) sich bíeten*;

падвярну́ўся зру́чны вы́падак es bot sich éine günstige Gelégenheit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асе́лы

1. (які зляжаўся, стаў ніжэйшы) ábgesackt; éingesunken;

2. (які апаў, апусціўся) ábgelagert;

3. (які знайшоў сабе пастаяннае прыстанішча) sésshaft [ánsässig] geworden;

4. (пра глебу, кучу, будынак і пад.); éingesunken (які абрынуўся, абваліўся); ábgesackt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абабра́цца

1. (ад шалупіння і пад.) geschält wérden;

2.:

не абабра́цца (чаго-н.) sich nicht rétten können*(vor D); nicht fértig wérden (mit D);

не абабра́цца бяды́ das Únheil nicht los wérden können*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дына́міка

(гр. dynamikos = моцны)

1) рух цел пад уздзеяннем знешніх сіл;

2) раздзел механікі, які вывучае законы руху цел, выкліканага ўздзеяннем знешніх сіл;

3) ход развіцця, змянення якой-н. з’явы;

4) наяўнасць руху, дзеяння ў чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кліе́нт

(лац. cliens, -ntis)

1) асоба ў Стараж. Рыме, якая знаходзілася пад апякунствам патрона​2 1 і выконвала ў яго карысць розныя павіннасці;

2) асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса і г.д.;

3) пастаянны наведвальнік, пакупнік, заказчык.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэакты́ўны

(ад рэ- + лац. activus = дзейсны)

1) які служыць хімічным рэактывам;

2) які ўзнікае пад уздзеяннем сілы аддачы, выкарыстоўвае такую сілу (напр. р. рух, р. самалёт);

3) здольны рэагаваць на знешнія раздражненні (напр. р-ая нервовая сістэма).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)