◎ Нашэ́мацца ’многа надзець на сябе’, пашамкаць ’нацягнуць’ (ТС). Утворана паводле распаўсюджанай семантычнай мадэлі экспрэсіўных дзеясловаў ’многа надзець’ < ’марудна варухацца, выдаваць ціхія гукі’, параўн. нашукацца, натужацца ’тс’ і пад., у якасці зыходных дзеясловаў могуць выступаць шэмкацца ’корпацца’, шамкаць ’корпаць’ (ТС) і гукапераймальны комплекс там‑ (там‑), параўн. шэмеляхнуць ’перакуліць’, шамятиць ’ціха есці’ і пад., прадстаўлены, магчыма, і ў славенскім адпаведніку našemiti ’прыбраць, безгустоўна упрыгожыць, надзець маску’ ад šemiti ’прыбіраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пе́сельнік ’спеўнік’ (Ян., Варл.), песіпьнік ’тс’ (Бяльк.), песільпік ’ахвотнік паспяваць’ (Юрч. СНЛ), песельнік ’выканаўца песень’ (Нар. Гом., Янк. Мат.), песельніца, песяльніца ’спявачка’ (калінк., Сл. ПЗБ; светлаг., Мат. Гом.; валож., Жыв. сл.), песільніца ’жанчына, якая мае добры голас і ахвоту спяваць’ (Варл.). З песеннік, песенніца < усх.-слав. тсенный ’які адносіцца да песні, музыкі’ < песня (гл.); распадабненне ‑нʼнʼ∼ пад уплывам распаўсюджанага суф. -ль//-, параўн. вясельны, пякельны і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сале́тра ’назва азотнакіслых салей калія, натрыя, амонія, кальцыя і пад., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, пры засолцы мяса і пад.’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сцяшк. МГ, Сл. ПЗБ), ’штучныя ўгнаенні’ (Жд., 1). Ст.-бел. салетра (салітра, селетра, селитра, солетра; 1503 г.) < ст.-польск. saletra < лац. sal nitrum (Булыка, Лекс. запазыч., 141). Сучаснае слова, відаць, працягвае ст.-бел. Аб польск. saletra гл. Брукнер, 479.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трох- — першая частка складаных слоў трохгадо́вы, трохго́ддзе, трохмоўны, трохдзённы, трохсо́ты, трохчле́н і пад. (ГСБМ, Некр. і Байк.), трохро́жкі ‘вілы’ (ЛП), трохро́жка ‘рогі лася, прыстасаваныя пад вешалку’ (ТС). Паводле Станкевіча (Зб. тв., 2, 171), “штучная форма” Р. скл. ад тры (гл.) на месцы старой формы трый, якая дала тры — форму Р. скл., што “заўсёды засталася ў словах складаных, а ў нескладаных вельмі рэдка”, гл. трысцен, трыножак і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hill
[hɪl]
1.
n.
1) го́рка f., узго́рак -ку m.; узвы́шша n.
2) капе́ц -ца́ m., ку́ча f. (як мура́шнік і пад.)
2.
v.t.
1) насыпа́ць ку́чу, капе́ц
2) аку́чваць, абганя́ць; абсыпа́ць (бу́льбу), абко́пваць (дрэ́вы)
hilling plants — аку́чваньне, абганя́ньне (расьлі́наў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
observation
[,ɑ:bzərˈveɪʃən]
n.
1) назіра́льнасьць f., нагля́д -у m.
to keep under observation — трыма́ць пад нагля́дам
2) назіра́ньне n.
The tramp escaped observation — Валацу́га ўцёк ад назіра́ньня
3) назіра́ньне, дасьле́даваньне n.
4) заўва́га, за́цемка f., вы́казаная ду́мка, камэнта́р -у́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
steam
[sti:m]
1.
n.
1) па́ра f.
2) informal сі́ла f., энэ́ргія f., энтузія́зм -у m.
2.
v.i.
1) парава́ць
2) выпара́цца
3) па́рыць, вары́ць па́рай
4) прасава́ць пад па́рай
5) informal імча́цца
•
- let off steam
- run out of steam
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
topple
[ˈtɑ:pəl]
1.
v.i.
1) валі́цца
The chimney toppled over on the roof — Ко́мін звалі́ўся на страху́
2) навіса́ць, зьвіса́ць, абвіса́ць
beneath toppling crags — пад наві́слымі ска́ламі
2.
v.t.
валі́ць, пераку́льваць
The wrestler toppled his opponent — Барэ́ц павалі́ў свайго́ супраці́ўніка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
canopy
[ˈkænəpi]
1.
n., pl. -pies
1) балдахі́н -а m. (над тро́нам, ло́жкам)
2) наве́с, по́лаг -у m.
under the canopy of the trees — пад за́сеньню дрэ́ваў
3) не́ба n., ку́пал не́ба
4) ку́пал парашу́та
2.
v.t.
прыкрыва́ць балдахі́нам, наве́сам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pretense
[ˈpri:tens]
n.
1) вы́думаная прычы́на, вы́гляд -у m.; зачэ́пка f.
under pretence of — пад вы́глядам чаго́
2) удава́ньне, прыкі́дваньне n.
His anger was all pretence — Ён то́лькі прыкі́нуўся зло́сным
3) прэтэ́нзія f.; прэтэнзі́йнасьць f.
4) прэтэнцыёзнасьць f. (на́звы, во́праткі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)