Verbum

падсправазда́чнасць, ‑і, ж.

Абавязак даваць справаздачу перад кім‑н. Падсправаздачнасць кіруючых органаў.

папаганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак., за кім-чым.

Разм. Ганяцца доўга, неаднаразова.

папаня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., з кім-чым.

Разм. Няньчыцца доўга, неаднаразова.

аднаі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае з кім‑, чым‑н. адну сутнасць: непадзельны.

аднапляме́ннік, ‑а, м.

Той, хто належыць да аднаго з кім‑н. племя.

сабутэ́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Піць, п’янстваваць разам з кім‑н.

савінава́ты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Вінаваты ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

савіно́ўнік, ‑а, м.

Асоба, вінаватая ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

саву́чань, ‑чня, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім‑н.

саўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто сумесна з кім‑н. валодае чым‑н.