шафёрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Працаваць шафёрам. Праз два месяцы [Майбарада] прыкаціў на наш двор на новенькай машыне, толькі што пафарбаванай у бледназялёны колер. І з таго часу пачаў шафёрыць. Скрыган. [Шкарута:] — Працуе [Мікола] са мной у адным гаражы. Шафёрыць, у бацьку ўдаўся. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яе́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яйца (у 1 знач.). Яечны жаўток. Яечная шкарлупіна. // Прыгатаваны з яец, з яйцамі. Яечнае мыла. Яечны парашок. // Звязаны з нарыхтоўкай, захаваннем і продажам яец. Яечная база. Яечны склад.

2. Жоўты, колеру жаўтка. Яечны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nasycony

nasycon|y

1. накормлены;

2. хім. насычаны;

barwa ~a маст. насычаны колер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

róż, ~u

м.

1. румяны;

warstwa ~u — слой румян;

2. ружовы колер; румянец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pąs, ~u

м.

1. пунсовы колер;

2. яркі румянец;

stanąć w ~ach — зачырванецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

farbować

незак. фарбаваць;

farbować włosy na rudo — фарбаваць валасы ў рыжы (руды) колер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апахрама́т

(ад апа- + гр. chroma, -atos = колер)

аб’ектыў, у якім храматычная аберацыя выпраўлена ў яшчэ большай ступені, чым у ахрамаце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імартэ́лі

(фр. immortel = бессмяротны)

травяністыя расліны сям. складанакветных, якія пры засушванні добра захоўваюць натуральную афарбоўку і колер кветак; сухацветы, бессмяротнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калары́ст

(фр. coloriste, ад лац. color = колер)

1) мастак, які ўмела выкарыстоўвае і спалучае колеры;

2) майстар па расфарбоўцы тканін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урабілі́н

(ад ура- + лац. bilis = жоўць)

жоўтае фарбавальнае рэчыва з групы жоўцевых пігментаў, што ўтвараецца ў кішэчніку; абумоўлівае колер мачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)