Дубаве́цце ’дробязь, глупства’ (Касп.). З *dǫbo‑větьje ’дубовае галлё’ (> ’дробязь, глупства’). Яшчэ адзін прыклад існавання ў гаворках значнай колькасці складаных слоў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сіге́нь ‘скок, крок’ (Бяльк.), сіге́нь, сяге́нь, сігаве́нь ‘крок, паласа шырынёй у адзін крок’ (Яшк.), ‘вялікі крок’ (віц., Рам. 8). Да папярэдняга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваўча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Адзін з відаў туберкулёзу скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамаргну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Падмаргнуць адзін другому з якой‑н. мэтай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукапаціска́нне, ‑я, м.

Пацісканне адзін аднаму правай рукі ў знак прывітання, падзякі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цугавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да цуга; размешчаны адзін за адным. Цугавая запрэжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытахро́м, ‑у, м.

Біялагічны каталізатар, які ўдзельнічае ў працэсе дыхання; адзін з дыхальных ферментаў.

[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка і chrōma — колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасція́русны, ‑ая, ‑ае.

З шасцю ярусамі, гарызантальна размешчанымі адзін пад другім. Шасціярусная зорная тэраса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тало́ка Абложная зямля (адзін год), узараная пад азімыя (Гом. Нарысы, 372, Краснап. Бяльк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пабі́цца

1. (разбіць) zerschlágen* vi (s);

2. (пабіць адзін аднаго) sich prügeln, sich schlágen*; einánder (sich D) in die Háare geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)