Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
begrüßen
1.
vt прывіта́ць, віта́ць
2.
(sich) віта́цца
(адзін з адным)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gárde
f -, -n гва́рдыя
éiner von der álten ~ — адзі́н з ветэра́наў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scan1[skæn]n.
1. ува́жлівае і падрабя́знае вывучэ́нне, пі́льны разгля́д
2.comput. праго́н, по́шук, прагля́д;
after/at a single scan за адзі́н праго́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прадаўгава́ты, ‑ая, ‑ае.
Падоўжаны; большы ў даўжыню, чым у шырыню. У вузкім, прадаўгаватым пакоі паўзмрок, на стале, з краю, лямпа, вокны завешаны шчыльнай чорнай паперай.Навуменка.Свежыя, зялёныя, прадаўгаватыя — адзін у адзін — .. [агуркі] радавалі вока гаспадыні і госця.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднабо́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адзін бок большы або розныя па якіх‑н. прыкметах бакі.
2.перан. Накіраваны ў адзін бок, аднабаковы паводле свайго дзеяння, выяўлення. [Насця:] — Сорамна табе, Таня, зайздросціць чужому каханню, ды яшчэ такому аднабокаму.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тур1
(фр. tur = круг, ад лац. tomare = кругліць)
1) адзін круг танца ў зале, а таксама адзін кругавы рух у вальсе;
2) асобны этап якога-н. спаборніцтва, у якім кожны яго ўдзельнік выступае адзін раз;
3) асобны этап якой-н. падзеі, з’явы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Наўсцяж ’на працягу, на ўсёй працягласці’ (Нас.), ’цугам; кругам, суцэльнай паласой, сцяной, кальцом’ (Гарэц.), ’адзін за адным, гужам, цугам (пра коней)’ (Мал.), ’адзін за адным, выцягнуўшыся (пра бег коней)’ (Янк. 2), ’насцеж’ (Сл. ПЗБ), укр.навстяж, навстіж ’тс’. Гл. усцяж ’удоўж, на працягу’; значэнне ’насцеж’ узнікла ў выніку збліжэння блізкіх па гучанню слоў (Шуба, Прыслоўе, 116), параўн. наўсцеж ’насцеж’ (Ян., ТС), гл. насцеж.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тандэ́м ’размяшчэнне адно за другім’, ’двухмесны веласіпед’ (ТСБМ). Праз польск.tandem ’двухколавы вазок, запрэжаны цугам, адзін за адным, коньмі’, ’веласіпед з двума сядзеннямі’, з англ.tandem ’размяшчэнне гужам, адно за адным; веласіпед для дзвюх асоб, якія сядзяць адна за адной’ < лац.tandem < *tamdem ’урэшце, урэшце рэшт’, што трансфармавалася ў значэнне ’ў даўжыню’, ’у працяг’, г. зн. ’адзін за адным’ (Сной₂, 750).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стос
(польск. stos, ад ням. Stoss)
1) роўна складзены рад чаго-н., штабель (напр. с. дошак);
2) пакладзеныя слаямі адзін на адзін прадметы (напр. с. кніг).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)