Verbum

строп², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада з каната або троса для захопу і падвешвання грузу да крука, скабы або чалавека, грузу да купала парашута, гандолы да дырыжабля, аэрастата.

Аўтаматычны с.

цыстэ́рна, -ы, мн. -ы, -ран і -аў, ж.

Вялікі рэзервуар, а таксама вагон або аўтамабіль з такім рэзервуарам для захоўвання або перавозкі вадкасцей, газаў і інш.

Нафтавая ц.

|| прым. цыстэ́рнавы, -ая, -ае.

настая́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Кіраўніца жаночага праваслаўнага або каталіцкага манастыра.

непаго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Дрэннае, з дажджом або снегам, надвор’е.

пагро́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Арганізатар або ўдзельнік пагрому.

Фашысцкія пагромшчыкі.

падлюстэ́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Столік пад насценным або стаячым люстрам.

падра́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (спец.).

Звер або птушка, раненыя паляўнічым.

глухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.

Поўная адсутнасць або частковы недахоп слыху.

дрэвасто́й, -ю, м., зб.

Сукупнасць дрэў, што ўтвараюць лес або ўчастак лесу.

жужа́льцы, -аў.

Вырасты, якія замяняюць заднія або пярэднія крылы ў некаторых насякомых.