Verbum

байра́к

1. Сухое рэчышча ў яры (Гом., Слаўг., Грыг. 1850). Тое ж буйрак. (Грыг. 1850).

2. Месца, якое зарасло бур'янам, пустазеллем (Пін. Булг. 193).

вы́варат Вывернутае з карэннямі дрэва і месца (яма), дзе яно расло (БРС). Тое ж вы́варацень (БРС), вы́вараціна (Глуск. Янк. I, Слаўг.), вы́варатня, вываротніца (Слаўг.).

гарадзі́шча Месца, дзе ў старажытнасці стаяў горад, гмах, высокі ўзгорак з ваеннымі абароннымі ўмацаваннямі ці было селішча (БРС).

□ ур. Гарадзішча каля в. Улукі Слаўг.

глы́ба

1. Кавалак цвёрдай зямлі ці дзірвану на раллі (Слаўг.).

2. Грунт, абсунуты ў яму, капальню (Слаўг.).

3. Глыбокае месца ў рацэ, возеры (Стол.).

дзянні́к Абгароджанае або неабгароджанае месца ў полі або ў лесе для дзённага знаходжання жывёлы (Віц. Нік. 1895, Кузн. Касп.). Тое ж пагон (Жалуд., Маст.).

закану́рак

1. Глухі рукаў, заход з адным выхадам (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.).

2. Куток, загароджанае месца на агародзе ці каля пабудоў; гародчык (Слаўг.).

залі́пнік Месца за ліпнікавым зараснікам, за ліпавым лесам (Слаўг.). Тое ж залі́пішча, залі́пічча, залі́пнішча, залі́пнічча, заліпня́к, залі́пачча, заліпняччо, залі́пцам, залі́піннік, заліпаўё, заліпча́ннік, заліпча́нне (Слаўг.).

зало́га

1. Месца, дзе можна схавацца і цікава́ць птушку, звера або ворага (Вілен.). Тое ж за́сака (Вілен.), заса́да (БРС).

2. Гоні, пракос; паласа (Слаўг.).

паваро́т Паваротка дарогі, рог вуліцы, загіб ракі (БРС). Тое ж поўратка, поваратка (Слаўг.), паваротка (БРС).

□ Ніканаўская поваратка (месца, дзе дарога паварочвае на Слаўгарад) Бых.

пагуля́нка

1. Аблога, пакінутае поле (Лемц. Айк.).

2. Панскі пляж, месца адпачынку паноў (у многіх месцах Беларусі).

□ в. Пагулянка Брэсц., Віц., Гродз. (Лемц. Айк.).