wyznać się
зак. разм. w (na) czym разабрацца у чым; зразумець што;
nie można było się ~\ w tym wszystkim — немагчыма было разабрацца ва ўсім гэтым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaangażować się
зак.
1. паступіць на працу; наняцца;
2. w co, w czym уключыцца, умяшацца ў што, захапіцца чым; узяць удзел;
zaangażować się uczuciowo — захапіцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zafundować
зак. komu co разм. купіць каму што; пачаставаць каго чым;
zafundować obiad — пачаставаць абедам;
zafundować kino — звадзіць у кіно;
zafundować sobie — купіць сабе што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uporać się
upora|ć się
зак. даць рады чаму; управіцца, справіцца з чым; пераадолець што;
prędko ~ła się z robotą — яна хутка ўправілася з працай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
decydować
незак.
1. o czym, w czym вырашаць што; пастанаўляць пра што (аб чым);
decydować o jego los — вырашаць яго лёс;
2. мець вырашальнае значэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
want2 [wɒnt] v.
1. хаце́ць, жада́ць;
I want you to do it now! Я хачу, каб вы зрабілі гэта зараз!
2. infml адчува́ць, мець патрэ́бу (у чым-н.);
He wants energy. Яму не хапае энергіі.
Your country wants you. Ты патрэбен сваёй краіне.
The car wants repairing. Машыну трэба рамантаваць.
3. fml не хапа́ць;
want for nothing мець усё неабхо́днае;
He wants for nothing. Ён ні ў чым не мае нястачы.
4. патрабава́ць, выкліка́ць; хаце́ць ба́чыць;
You’re wanted (on the phone). Вас клічуць (да тэлефона).
He is wanted by the police. Яго шукае паліцыя.
want in [ˌwɒntˈɪn] phr. v. infml хаце́ць увайсці́
want out [ˌwɒntˈaʊt] phr. v. infml хаце́ць вы́йсці;
The dog wants out. Сабака просіцца на двор.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.
1. Прачнуцца пазней, чым трэба; праспаць. У панядзелак Сямён Парфёнавіч заспаў .. Такога з ім не здаралася ўжо год дваццаць — каб ён праспаў. Шамякін. — Ты ж глядзі, Гарык, не заспі! — паказваў Андрэй сябру-таўстуну, які часта спазняўся ў школу. Скрыпка.
2. што. Разм. Доўга сплючы, пазбавіць свежасці, жывасці (твар, вочы). Заспаць твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затрэ́сці 1 і затрасці́ 1, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; пр. затрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак., каго-што.
1. звычайна безас. Трасучы, стаміць, давесці да знямогі. Пасажыра затрэсла.
2. Трасучы, засыпаць, засмеціць чым‑н. Затрэсці двор саломай.
затрэ́сці 2 і затрасці́ 2, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; пр. затрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак.
Пачаць трэсці, трэсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зіхаце́нне і зіхце́нне, ‑я, н.
Яркае пералівістае святло, якое выпраменьваецца або адлюстроўваецца чым‑н. Зіхаценне зорак. □ Не так даўно глядзеў шчаслівы ён На баявыя бацькавы медалі, Іх зіхаценне дзіўнае і звон Яму спакою проста не давалі. Вярцінскі. Тут мне дорага ўсё, Да душы прыкіпелі І празрыстасць расы, І зіхценне вясёлак, І вясенняя песня Птушынай капэлы. Матэвушаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заахво́ціць, ‑вочу, ‑воціш, ‑воціць; зак., каго-што.
Выклікаць ахвоту да чаго‑н., жаданне займацца чым‑н. Я сеў на парозе і з цікавасцю пачаў слухаць гаваркую бабулю, час ад часу ўстаўляючы толькі асобныя словы, каб заахвоціць яе да размовы. Няхай. Каб заахвоціць чырвонаармейцаў да вучобы, я пачаў чытаць ім урыўкі з класічных твораў Гогаля, Л. Талстога, Чэхава, Горкага. Сяргейчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)